Δεν ξέρω με ποιους τεχνικούς όρους περιγράφουν οι διεθνείς οργανισμοί τον όρο «γενοκτονία». Σημειωτέον ότι το λήμμα δεν υπάρχει στο λεξικό Δημητράκου, οπότε μπορώ να συμπεράνω ότι έως τη δεκαετία του ’50 ο όρος, αν και υπήρχε, δεν είχε περάσει στην καθομιλουμένη. Γι’ αυτό προτιμώ να τον ερμηνεύω στη γλωσσική του κυριολεξία, αυτήν που παράγουν τα δύο συνθετικά του, το «γένος» και το «κτείνω». Πρόκειται για την εκ προθέσεως δολοφονία μιας εθνοτικής ή θρησκευτικής ομάδας με σκοπό τον αφανισμό της. Ξέρουμε τη γενοκτονία των Ποντίων, των Αρμενίων και τη μοναδική στην Ιστορία γενοκτονία των Εβραίων, την περίφημη και μη εξαιρετέα Σοά. Δεν θεωρούμε, όμως, γενοκτονία τη δολοφονία αμάχων στο πλαίσιο πολεμικών επιχειρήσεων που στόχο έχουν την εξουθένωση του εχθρού. Δεν μιλάμε για γενοκτονία ούτε στην περίπτωση της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι, τη μαζική εξόντωση αμάχων και τη φρίκη με την οποία στοίχειωσε τον μεταπολεμικό κόσμο. Οι Αμερικανοί δεν ήθελαν να εξαφανίσουν τους Ιάπωνες από προσώπου γης. Ηθελαν να τους υποχρεώσουν να συνθηκολογήσουν. Σήμερα ο χαρακτηρισμός «γενοκτονία» έχει γίνει ο κοινός τόπος της προοδευτικής Δύσης για τις πολεμικές επιχειρήσεις του Ισραήλ στη Γάζα. Το κύριο επιχείρημα είναι η δολοφονία αμάχων και παιδιών και ο αποκλεισμός που οδηγεί στη λιμοκτονία. Ομως σε καμία περίπτωση το Ισραήλ δεν έχει εκφράσει την πρόθεσή του να αφανίσει το γένος των Παλαιστινίων. Σε αντίθεση με τη Χαμάς, η οποία περιλαμβάνει στο σύνταγμά της τον αφανισμό του Ισραήλ, «από τη θάλασσα ώς τον ποταμό». Αμαχοι εξάλλου ήσαν και οι όμηροι και τα θύματα της σφαγής της 7ης Οκτωβρίου όταν ξεκίνησαν όλα.
Πάνω από εξήντα χιλιάδες νεκροί Γαζαουίτες, ανάμεσά τους ένα μεγάλο μέρος τρομοκρατών της Χαμάς και άμαχοι που τους χρησιμοποιούσαν ως «ανθρωπιστική» ασπίδα. Στα δύο εκατομμύρια του παλαιστινιακού πληθυσμού στη Λωρίδα, το ποσοστό δεν συνιστά «γενοκτονία». Ομως, θα μου πείτε, και θα συμφωνήσω, ο άμαχος που έχασε το παιδί του δεν μετράει με ποσοστά. Κάθε ζωή είναι μοναδική. Και κάθε ζωή μετράει. Η απορία μου, όμως, παραμένει. Για ποιο λόγο η «προοδευτική – αριστερή» Δύση υιοθέτησε με τόση ευκολία και χωρίς πολλή σκέψη τον όρο «γενοκτονία»· ενώ κανείς δεν μιλάει για γενοκτονική πρόθεση του πουτινικού καθεστώτος που ισχυρίζεται ότι το ουκρανικό έθνος δεν υπάρχει και η Ουκρανία πρέπει να σβήσει από τον χάρτη; Θα μου πείτε, ο Πούτιν δεν είναι Εβραίος. Και στην περίπτωση του Ισραήλ, για μια ακόμη φορά, αναδύεται από τις υπόγειες στοές του ασυνείδητου η αντίληψη που έχει ο δυτικός αντισημιτισμός για τον Εβραίο. Τον θέλει αδύναμο, τον θέλει θύμα. Κι όταν αποδείξει ότι διαθέτει μια δύναμη, που του επιτρέπει να επιβιώσει, αυτό το αντιμετωπίζει ως ιστορική ανωμαλία. Παλιά τον ρόλο τον είχε αναλάβει η Ακροδεξιά. Τώρα τον υιοθέτησε η «προοδευτική» Αριστερά.
