Τη θέση της πεταλούδας πήρε το μάθημα της Οικονομίας και βάλθηκε να επιβεβαιώσει τη θεωρία του χάους στο γραφειοκρατικό ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα. Η απόφαση της υπουργού Παιδείας Σοφίας Ζαχαράκη να αυξηθούν κατά μία οι εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας στη Γ΄ Γυμνασίου, ώστε να βρει θέση η Οικονομία, προκάλεσε μεγάλη αναστάτωση στα σχολεία – σε κάποια τουλάχιστον. Και αυτό διότι, μετά την αύξηση των μαθημάτων, η υπουργός έπρεπε να τηρήσει το τυπικό και να επικαιροποιήσει την υπουργική απόφαση που ορίζει τον χρόνο κάθε διδακτικής ώρας (40-45 λεπτά) και τον χρόνο των διαλειμμάτων (πεντάλεπτα και δεκάλεπτα).
Ομως τα σχολεία, και κυρίως τα ιδιωτικά, έχουν κάνει μικροαλλαγές στη διάρκεια των διαλειμμάτων, ώστε να προκύψει ένα μεγαλύτερο διάλειμμα για το κολατσιό των παιδιών, αλλά και να διευθετούν το πρόγραμμα των εκπαιδευτικών που έχουν ώρες διδασκαλίας στο δημοτικό και στο γυμνάσιο ή στο γυμνάσιο και στο λύκειο. Επίσης, σε κάποια σχολεία με διευρυμένο ωράριο ο σύλλογος διδασκόντων αποφάσισε οι τελευταίες διδακτικές ώρες να έχουν μικρότερη διάρκεια, λαμβάνοντας υπόψη την κόπωση των μαθητών.
Η νέα υπουργική απόφαση, που επαναλαμβάνει την παλιά, λέει ότι «οι διευθυντές/ντριες Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης εγκρίνουν παρεκκλίσεις από τα προαναφερόμενα ωράρια λειτουργίας των σχολικών μονάδων αρμοδιότητάς τους ως προς την ώρα έναρξης της λειτουργίας τους και μόνο, στην περίπτωση που αυτό επιβάλλεται από τις συγκοινωνιακές συνθήκες ή από ιδιαίτερες συνθήκες λειτουργίας των σχολικών μονάδων». Και τονίζει ότι «δεν επιτρέπεται παρέκκλιση ως προς τη διάρκεια της διδακτικής ώρας και ως προς τον αριθμό και τη διάρκεια των διαλειμμάτων». Ετσι, οι διευθυντές των σχολείων πρέπει να κάνουν εκ νέου όλη τη γραφειοκρατία, περνώντας από την κρίση των στελεχών, για να γίνουν δεκτές οι παρεκκλίσεις στο ωράριο λειτουργίας του σχολείου τους.
Αντί να υπάρχει αυτονομία, το υπ. Παιδείας ορίζει και ελέγχει, μέσω των στελεχών της διοικητικής πυραμίδας, τα πάντα στα ελληνικά σχολεία.
Η χώρα μας είναι τελευταία στη λίστα των κρατών-μελών του ΟΟΣΑ ως προς την αυτονομία που έχουν ο διευθυντής και ο σύλλογος διδασκόντων σε σειρά κρίσιμων θεμάτων, όπως π.χ. το ωρολόγιο πρόγραμμα. Εχουμε το πιο καθετοποιημένο σύστημα οργάνωσης των, συνολικά 10.800, σχολικών μονάδων στη χώρα, αφού όλα καθορίζονται με αποφάσεις του υπ. Παιδείας. Η Τουρκία είναι προτελευταία στην ίδια λίστα.
