Ανάμεσα στο: «Ακόμα με ρωτάς για ποιους ραπάρουμε;/ Γι’ αυτούς με τα North Face κι όσους δεν έχουν να τα πάρουνε/ Είμαι παιδί αυτής της γης, δε θέλω βία/ Δε βλέπω χρώματα, έχω αχρωματοψία». Και στο: «Αλλού εσύ κι αλλού εγώ/ κι η νύχτα προχωράει/ κάτι στο όλο σκηνικό/ απόψε με πονάει… Εκατομμύρια φορές κι αν προσπαθήσεις/ αυτό που ζήσαμε δεν θα το ξαναζήσεις», το ερώτημα δεν είναι με ποιους στίχους συντάσσεστε. Ποιους θα επιλέγατε να ανακαλέσατε ή να τραγουδήσετε (αν τραγουδάτε ακόμη…). Τα κριτήρια, ούτως ή άλλως, δεν είναι μουσικά.
Ο 40χρονος ΛΕΞ κάνει απανωτά sold out μέσα σε λίγες ώρες όποτε ανακοινώνει συναυλία. Τον περασμένο Απρίλιο πλημμύρισε το ΟΑΚΑ, το ίδιο θα συμβεί και στις 18 Οκτωβρίου στη γενέθλιά του Θεσσαλονίκη. Ο ΛΕΞ, ο ράπερ, είναι ήδη ο εκφραστής της νεολαίας της κρίσης. Αδιαμφισβήτητο «φαινόμενο».
Η 67χρονη Αννα Βίσση συγκέντρωσε το περασμένο Σαββατοκύριακο 130.000 θεατές στο Καλλιμάρμαρο (για δεύτερη φορά). Αυτήκοος μάρτυς της συναυλίας της –την «παρακολούθησα» από το μπαλκόνι του σπιτιού μου, στη γειτονική πλατεία Βαρνάβα, που τα ντεσιμπέλ του Σαββάτου μαζί με τα λέιζερ και τα drones είχαν μετατρέψει σε άνω διάζωμα του σταδίου–, ομολογώ ότι τη θαύμασα εξ αποστάσεως. Την επικοινωνία της με το πλήθος, το ένα στόμα μια φωνή δεκάδων χιλιάδων που τραγουδούσαν συντονισμένα και με πάθος, τη φράση της που συγκράτησα «με απογειώνετε και με δικαιώνετε». Η Ελληνίδα Μαντόνα, που «βαρέθηκε να μετράει χρόνια» στη σκηνή (μισό αιώνα έκλεισε το 2023), είχε καριέρα με σκαμπανεβάσματα. Κάποια στιγμή έμοιαζε να σβήνει. Τελευταία, ξανάρχισαν τα κοινότοπα ωσαννά για την «απόλυτη Ελληνίδα σταρ». Η φράση που επαναλαμβάνεται –για πολλές– όταν η αμηχανία γίνεται λόγος.
Δύο κόσμοι σε παράλληλες τροχιές. Γεμίζουν στάδια. Φωτίζουν με καπνογόνα ή λέιζερ. Δηλώνουν τις γενιές που έρχονται κι εκείνες που απέρχονται. Τη γενιά του 21ου αιώνα, του θυμού, της ανατροπής, που βλέπει παντού «στημένα παιχνίδια» και διάχυτη αδικία, που επιλέγει τον κώδικα της ραπ ως σάουντρακ της ζωής της. Ο ΛΕΞ απευθύνεται σε αυτούς, τους «τελευταίους γήινους μες στις πολυκατοικίες». Δύο κόσμοι με εκατομμύρια ακροάσεις στο Διαδίκτυο. Είναι πέρα από το μου αρέσει / δεν μου αρέσει. Συνεγείρουν, ξεσηκώνουν, φτιάχνουν κοινότητες. Από άλλους γαλαξίες, ναι. Αλλά υπαρκτούς. Δεν διασταυρώνονται, ίσως, μιλούν και άλλες γλώσσες, οικείες ή ανοίκειες – ποιος ξέρει αλήθεια. Ο ΛΕΞ ραπάρει: «με χαιρετάν σε γλώσσες που δεν ξέρω και μ’ αρέσει».
