Δεν ξέρω πού θα καταλήξει αυτή η υπόθεση με την κρητική «μαφία». Προσωπικά με βοήθησε να καταλάβω πολλά απ’ αυτά που συμβαίνουν στον κόσμο. Κυρίως την αλλοπρόσαλλη πολιτική του Τραμπ. Οπως αποκαλύφθηκε από τους διαλόγους, οι αναλυτές δυσκολεύονται να προβλέψουν τις επόμενες κινήσεις του διότι δεν λαμβάνουν υπόψη τους τον παράγοντα Καμμένος. Ο οποίος, όπως λέει, τον κρατάει στα χέρια του μαζί με το περιβάλλον του. Και δεν μπορεί να λέει ψέματα ή υπερβολές ο Πάνος Καμμένος ειδικά σε κάποιον «δικό» του που τον αποκαλεί «προεδράρα και αγάπη» μου. Πολιτικός μετρημένος, ο οποίος, όπως έχει αποδείξει, υπολογίζει την κάθε του κίνηση και μετράει τα λόγια του, κάποιο λόγο θα έχει για να συμμετάσχει τόσο ενεργά στην εκλογή του αρχιμανδρίτη Μελχισεδέκ σε μητροπολίτη Κυδωνίας. Ονομα που εμφανίζεται στη Γένεση ως βασιλιάς της Ιερουσαλήμ και κέρασε τον Αβραάμ άρτο και οίνο. Φαίνεται, δε, ότι δεν είναι τυχαίο πρόσωπο, αφού όταν του λένε ότι θα του δωρίσουν τα λείψανα του Αγίου Λαζάρου, αυτός θέλει να τον διαβεβαιώσει για τη γνησιότητά τους. Ο άλλος του απαντά με το ατράνταχτο επιχείρημα ότι αγοράσθηκαν ή δωρήθηκαν από κάποιο μοναστήρι της Κύπρου. Δίπλα στα λείψανα εμφανίζεται και η κ. Κίμπερλι ως πιπεράτη λεπτομέρεια, η οποία μόλις έρθει στη χώρα μας θα τα λύσει όλ’ αυτά. Λίγη υπομονή ώς τον Οκτώβριο ζητάει ο Καμμένος από τον συνομιλητή του. Η υπόθεση αποκτά διεθνείς διαστάσεις. Από πού κρατάει ο Καμμένος τον Τραμπ και το επιτελείο του; Τι ξέρει που εμείς οι υπόλοιποι δεν μπορούμε να φαντασθούμε καν; Είναι τυχαίο ότι την ημέρα που αποκαλύφθηκαν οι διάλογοι στη Μεγαλόνησο, στο Πεκίνο συναντήθηκε η τριάδα του παγκόσμιου τρόμου;
Τα γράφω όλ’ αυτά προσπαθώντας να διασκεδάσω κάπως τις δυσμενείς εντυπώσεις που προκάλεσαν οι αποκαλύψεις περί κρητικής μαφίας. Είναι η μοίρα της Ελλάδας. Ακούς τη λέξη «μαφία» και φαντάζεσαι κάποιους δαιμόνιους και αδίστακτους τύπους. Και αντί γι’ αυτούς σου βγαίνουν κάτι κουτοπόνηρα ανθρωπάκια που έχουν επενδύσει στον Καμμένο και στα λείψανα του Αγίου Λαζάρου. «Να φάμε κάνα ψαράκι να τα βρούμε, αδελφέ». Φταίει αυτός ο άτιμος ο Κόπολα και ο Νονός του. Οπως έφταιγε και ο Γαβράς που μας έβαλε να περιμένουμε τον Τρεντινιάν και μας βγήκε ο Σαρτζετάκης. Τι να κάνουμε; Αυτή είναι η Ελλάδα, όπως είχε πει και ο Κ. Σημίτης. Μικρομεσαία σε όλα τα επίπεδα, ακόμη και στον υπόκοσμο. Ομως μην απογοητεύεστε. Κανείς δεν ξέρει ώς πού μπορεί να φτάσει μια ιστορία που ξεκινάει από τον διορισμό ενός μητροπολίτη στα Χανιά της Κρήτης. Εξάλλου ο κ. Καμμένος υποσχέθηκε στους συνεργάτες του ότι όπου να ‘ναι επιστρέφει. Αντε να επιστρέψει μπας και ηρεμήσει και λίγο ο Τραμπ και καταφέρει επιτέλους να λύσει το Ουκρανικό.
