Πριν από δύο χρόνια ο δήμος στον οποίο υπάγεται το χωριό μας –σε νησί του Ανατολικού Αιγαίου– έδωσε 26.500 ευρώ για μια παιδική χαρά… μινιατούρα (ήτοι τσουλήθρα, κούνια, τραμπάλα και ένα κομμάτι χλοοτάπητα). Θα προσπαθήσω να μη φανώ καχύποπτη για το υπέρογκο κόστος και, καλή τη πίστει, θα αποδώσω την απόφαση στην επιθυμία της δημοτικής αρχής να προσφέρει στιγμές χαράς στα παιδιά του χωριού. Μόνο που μικρά παιδιά στο χωριό μας δεν υπάρχουν. Ερημωμένη παραμένει η νέα παιδική χαρά, ακριβώς όπως και το σχολείο στο οποίο πριν από λίγες δεκαετίες φοιτούσαν δεκάδες πιτσιρίκια· η εικόνα του, με τους ετοιμόρροπους τοίχους και τον πνιγμένο στα αγριόχορτα κήπο, είναι αποκαρδιωτική.
Το 2024 καταγράφηκε ο χαμηλότερος αριθμός γεννήσεων στη νεότερη ιστορία της χώρας μας –μόλις 69.675 (έναντι 128.259 θανάτων)– και φέτος αναμένεται να πέσουν κάτω από τις 60.000.
Μόλις 71.181 παιδιά θα περάσουν φέτος το κατώφλι δημοτικού σχολείου για να φοιτήσουν στην Α΄ Τάξη, τη στιγμή που το 2010 τα πρωτάκια ήταν 120.000.
Μισό εκατομμύριο λιγότεροι είμαστε σήμερα οι Ελληνες σε σχέση με το 2011, ενώ, σύμφωνα με εκτιμήσεις του Εργαστηρίου Δημογραφικών και Κοινωνικών Αναλύσεων του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, μέχρι το 2050 ο ελληνικός πληθυσμός θα έχει μειωθεί κατά 1,3 -1,5 εκατομμύριο.
Η κατάρρευση των γεννήσεων ως απόρροια διαφόρων κοινωνικών και οικονομικών πιέσεων και η μετανάστευση χιλιάδων νέων στα χρόνια της κρίσης άνοιξαν την πληγή· οι πρόχειρες, αποσπασματικές και εντέλει ατελέσφορες πολιτικές ενίσχυσης της ελληνικής οικογένειας δεν την αφήνουν να κλείσει… Χώρες όπως η Γαλλία, η Ιρλανδία και η Ολλανδία έχουν πετύχει την αύξηση του δείκτη γονιμότητας (αριθμός παιδιών ανά γυναίκα αναπαραγωγικής ηλικίας) εφαρμόζοντας μακρόπνοες και καλά μελετημένες δημογραφικές στρατηγικές. Βάλτε και τη διαχείριση των μεταναστευτικών ροών στο κάδρο. Mε επιδόματα δεν λύνεται το πρόβλημα και η κατάσταση φαίνεται να μην είναι αναστρέψιμη. Η Ελλάδα έχει ήδη το μικρότερο ποσοστό νέων (έως 14 ετών / 13%) και το μεγαλύτερο ηλικιωμένων (άνω των 65 ετών / 23%) από τον μέσο ευρωπαϊκό όρο.
Μόλις 71.181 παιδιά θα περάσουν σε λίγες μέρες το κατώφλι κάποιου δημοτικού σχολείου για να φοιτήσουν στην Α΄ Τάξη, τη στιγμή που το 2010 τα πρωτάκια ήταν 120.000. Διαστάσεις επιδημίας έχει πάρει το κλείσιμο σχολικών μονάδων, ιδιαίτερα νηπιαγωγείων, ελλείψει μαθητών, κυρίως στην Κεντρική και Ανατολική Μακεδονία, τη Θράκη και την Ηπειρο. Αν η πτωτική πορεία δεν ανακοπεί άμεσα και αποτελεσματικά, μέχρι το 2035 (σύμφωνα με έρευνα του ΙΟΒΕ) θα έχουν «χαθεί» 430.000 μαθητές, δηλαδή, περίπου το 1/3 όσων φοιτούν σήμερα και θα έχει μπει λουκέτο στο 29,2% των σχολείων μας. Αδεια θρανία, άδειο μέλλον. Θα το συνειδητοποιήσουμε, επιτέλους;
