Στο πολύπλοκο σύστημα των ευρωπαϊκών χρηματοδοτήσεων σε Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (ΜΚΟ) μπορούμε να διακρίνουμε χονδρικώς δύο τύπους ροών: Η μία είναι η απευθείας χρηματοδότηση αυτών των οργανώσεων για συγκεκριμένα έργα, τα οποία μπορεί να μην είναι περιορισμένα σε μια χώρα.
Ο δεύτερος τύπος είναι η χρηματοδότηση του ελληνικού κράτους, για άλλα έργα, όπως το στήσιμο και η οργάνωση των κέντρων υποδοχής και ταυτοποίησης, οι δομές προσωρινής φιλοξενίας κ.λπ. Το ελληνικό κράτος με τη σειρά του μπορεί να χρηματοδοτήσει και ΜΚΟ για να κάνουν διάφορες εργασίες ή εταιρείες π.χ. για τη σίτιση ή τη στέγαση των εισερχομένων.
Για την πρώτη περίπτωση, ο κ. Αθανάσιος Πλεύρης δεν μπορεί να κάνει τίποτε. Δεν είναι ότι ισχύει ότι «από πίτα που δεν τρως…». Οι συμβάσεις των διεθνών οργανισμών με τις ΜΚΟ ελέγχονται απευθείας από τους χρηματοδότες, και ελπίζουμε ότι αυτοί είναι πιο «ξύπνιοι» από τους δικούς μας μηχανισμούς ελέγχου – η λέξη «ξύπνιοι» χρησιμοποιείται με την κλασική έννοια, ότι δηλαδή δεν κοιμούνται, περιμένοντας την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία για να «πέσουμε από τα σύννεφα».
Για τη μεταφορά ευρωπαϊκών κονδυλίων μέσω του ελληνικού κράτους στις ΜΚΟ δεν μπορεί να κάνει πολλά ο κ. Πλεύρης. Αν, όπως υπονοούν οι δηλώσεις του, δεν γινόταν έλεγχος από το ελληνικό κράτος για το τι απογίνονται τα κονδύλια της Ε.Ε. για τους πρόσφυγες, τότε αυτό δεν είναι αρμοδιότητα του υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής, αλλά της Ευρωπαίας εισαγγελέως κ. Λάουρα Κοβέσι. Στις συμβάσεις που υπογράφει το ελληνικό κράτος με την Ε.Ε. υπάρχει πάντα η ρήτρα για έλεγχο των χρηματοδοτήσεων, ασχέτως αν γίνεται του ΟΠΕΚΕΠΕ. Και επειδή δεν ελέγχονται, τελικώς γίνονται τα επέκεινα του ΟΠΕΚΕΠΕ.
Φοβόμαστε πως οι δηλώσεις του κ. Πλεύρη έγιναν μόνο και μόνο για να επιβεβαιώσει το υπουργιλίκι του και όχι να πέσει φως στο τι γίνεται με τα κονδύλια που διαχειρίζεται το ελληνικό κράτος για το μεταναστευτικό. Δεν θα χαλούσε κανέναν μια έρευνα για τις συμβάσεις που έχουν υπογράψει –ή απλώς έγραψαν «συμφωνώ» για την παράτασή τους– οι προκάτοχοι του νυν υπουργού. Πολλά ακούγονται για δήθεν ΜΚΟ, επί της ουσίας «κυβερνητικές οργανώσεις» που στήνονται προκειμένου να πλιατσικολογήσουν κονδύλια, για εταιρείες που υπογράφουν λεόντειες συμβάσεις με το εν λόγω υπουργείο.
Ενας καθολικός διαχειριστικός έλεγχος –και όχι ο εκδικητικός που ανακοίνωσε ο κ. Πλεύρης– θα ήταν χρήσιμος. Αρκεί να μην ξεκινήσει από τις ΜΚΟ «που στρέφονται εναντίον του υπουργείου», που λέει και ο κ. Πλεύρης (ΕΡΤ, 20.6.2025), αλλά από τις σιωπηλές, εκείνες που είναι μπουκωμένες για να μιλήσουν.
