Στο μικρό αλλά τουριστικό νησί των Κυκλάδων που συνδέεται με Πειραιά και Λαύριο υπάρχει μόνο ένα φαρμακείο, μία τράπεζα και ένα και μοναδικό πρατήριο βενζίνης. Το μονοπώλιο στα καλύτερά του, με ό,τι αυτό σημαίνει για τις τιμές και τη βελτίωση των υπηρεσιών. Στο ένα κάπως μεγάλο σούπερ μάρκετ στο λιμάνι επικρατεί ένα χάος ακαταστασίας. Οι τιμές είναι σε όλα τα προϊόντα 2 με 3 ευρώ υψηλότερες της Αθήνας. Οι τουρίστες κάνουν ουρά. Δεν έχουν και πολλές επιλογές. Τα εμφιαλωμένα νερά είναι ζεστά σε ντάνες έξω. Στα στούντιο, με 220 ευρώ τη διανυκτέρευση, το πρωινό έχει κακής ποιότητας καφέ, τυποποιημένες μαρμελάδες, γιαούρτι από πλαστικούς κουβάδες και τις απολύτως βασικές επιλογές, όλα σκεπασμένα όσο είναι δυνατόν λόγω σμήνους από μύγες.
Είναι βεβαίως ένας παράδεισος. Η θάλασσα, το τοπίο, το αρχέγονο Αιγαίο. Γι’ αυτό και το νησί είναι γεμάτο. Και όπως παντού, έτσι και εδώ, υπάρχει έμφαση στην εστίαση. Υπάρχει πρόοδος στα καλά εστιατόρια, στην ποικιλία, υπάρχει εξέλιξη χωρίς αμφιβολία. Πολλά νέα παιδιά δουλεύουν «σεζόν». Κάνουν ό,τι μπορούν… Αλλά… Αυτό το μεγάλο «αλλά» που όλοι όσοι ταξιδεύουν στην Ελλάδα το νιώθουν και τους βασανίζει. Είναι σαφές ότι αυτό που προσφέρεται ως ανταγωνιστικό προϊόν είναι ήδη εξαντλημένο.
Ο Δήμος και η Περιφέρεια δεν βοηθούν και πολύ. Οι υποδομές είναι φτωχές. Στον δρόμο-πασαρέλα με τα εστιατόρια, το έδαφος έχει λακκούβες, τα αυτοκίνητα περνούν ανάμεσα στους παραθεριστές, δεν υπάρχει και άλλη επιλογή. Κυριαρχεί μια εικόνα εγκατάλειψης. Το άνυδρο τοπίο δεν ευνοεί την ανάπτυξη πρασίνου, αλλά μια στοιχειώδης μέριμνα θα μπορούσε να ληφθεί με είδη ανθεκτικά στην ξηρασία και στους αέρηδες. Απουσιάζει η αίσθηση φροντίδας στον τόπο.
Παρ’ όλα αυτά είναι ένας τόπος με τεράστιες δυνατότητες. Και η ιδέα του Αιγαίου είναι αξεπέραστη. Ομως, όλα έχουν ένα κόστος. Η δουλειά που απαιτείται για να κρατήσεις το τουριστικό προϊόν σου ψηλά, να το έχεις πάντα σε καλή θέση σε σχέση με τους ισχυρούς ανταγωνιστές σου στη Μεσόγειο, απαιτεί διαρκή ανανέωση, ενημέρωση, διάθεση για βελτίωση κάθε λεπτομέρειας. Τίποτε δεν χαρίζεται, τίποτε δεν είναι δεδομένο, ακόμη και όταν έχεις να κάνεις με προορισμούς που τόσοι Ευρωπαίοι αγαπούν.
