Προ έξι μηνών, ο «μία έτσι και μία αλλιώς» Ντόναλντ Τραμπ εξέδωσε ντιρεκτίβα με την οποία διέτασσε τους επικεφαλής των κρατικών οργανισμών «να επανεξετάσουν όλες τις χρηματοδοτήσεις προς Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις και να ευθυγραμμίσουν όλες τις μελλοντικές τους αποφάσεις με το συμφέρον των ΗΠΑ και τις προτεραιότητες της κυβέρνησής μου» (Λευκός Οίκος, 6.2.2025).
Θυμίζει κάτι; «Μου κάνει μεγάλη εντύπωση που έχουν μπει στο μητρώο του υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου ΜΚΟ που στρέφονται εναντίον του υπουργείου», είπε ο κ. Αθανάσιος Πλεύρης (ΕΡΤ, 20.6.2025) και προανήγγειλε ότι αναμένεται διαχειριστικός έλεγχος.
Αυτό δεν είναι τυχαίο. Η αυταρχική διεθνής, σε όλες τις εκφάνσεις της, είναι ενάντια στις ΜΚΟ. Το καθεστώς Ερντογάν πέρασε νόμο που ενισχύει την εποπτεία τους, δίνοντας στον υπουργό Εσωτερικών τη δυνατότητα να αντικαθιστά τα μέλη οργανώσεων που ερευνώνται για ζητήματα «τρομοκρατίας».
Ο Ορμπαν υπέγραψε νόμο για τις «ανεπιθύμητες οργανώσεις» που επιτρέπει τη δίωξη ξένων ΜΚΟ. Ο Πούτιν έλεγε από το 2015 ότι «δυνάμεις του δυτικού κόσμου επιδιώκουν “αλλαγή καθεστώτος” στη Ρωσία, ενόψει των εκλογικών αναμετρήσεων του 2016 και του 2018, με πολιορκητικό κριό ορισμένες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (ΜΚΟ)» («Καθημερινή», 27.03.2015). Το πρόβλημα λύθηκε με τον «τυχαίο θάνατο» πολλών επικεφαλής ΜΚΟ, με κορυφαίο του Αλεξέι Ναβάλνι, ο οποίος αφού αποκλείστηκε από τις εκλογές έκανε το «Ιδρυμα κατά της Διαφθοράς». Το καθεστώς Μαδούρο ψήφισε τον «νόμο αντι-ΜΚΟ», που προβλέπει υποχρεωτική εγγραφή σε μητρώο και δυνατότητα διάλυσης αν μία ΜΚΟ «προωθεί τον φασισμό».
Η εμμονή των ακροδεξιών έχει να κάνει με τον πυρήνα της ιδεολογίας τους, που είναι η ιεραρχική κοινωνία και από την οποία τίποτε δεν ξεφεύγει· «Ενα κράτος, ένας λαός, ένας ηγέτης» (φύρερ γερμανιστί) έλεγαν οι ναζί. Οτιδήποτε δεν είναι υπό τον άμεσο έλεγχο του κράτους, και συνεπώς των φυρερίσκων, είναι από ύποπτο μέχρι επικίνδυνο. Μισούν όλους τους θεσμούς δημοκρατίας και λογοδοσίας, αλλά επειδή οι ΜΚΟ συκοφαντούνται διαρκώς, μπορούν να εκφράσουν χωρίς επιπτώσεις το μίσος τους. Η συκοφάντηση γίνεται με το σκεπτικό του ρατσισμού. Οπως αν κάποιος Ρομά κάνει κάτι «έτσι είναι όλοι οι γύφτοι», με τον ίδιο τρόπο ένα παράπτωμα κάποιας ΜΚΟ τις βαρύνει όλες.
Το σημαντικότερο είναι όμως το οικονομικό διάφορο. Οταν οι ΜΚΟ γίνουν κάτι σαν διευθύνσεις του υπουργείου Μετανάστευσης, φυσικά «δεν στρέφονται κατά του υπουργείου», που λέει και ο κ. Πλεύρης. Τότε οι, α λα ΟΠΕΚΕΠΕ, δουλίτσες με τις επιδοτήσεις γίνονται ευκολότερα, αφού δεν υπάρχει μη κυβερνητική δομή να τις ελέγχει.
