Το πιο εντυπωσιακό στοιχείο με τις συνεντεύξεις του Αμερικανού προέδρου, δεν είναι όσα ασυνάρτητα λέει ο ίδιος, αλλά οι σχολιασμοί που γίνονται μετά. «Πού το πάει ο Ντόναλντ Τραμπ;», είναι ο κοινός τίτλος, είτε σε άρθρα είτε στους υπότιτλους («σούπερ») των τηλεοπτικών ειδήσεων.
Πού να το πάει, δηλαδή; Πουθενά. Αυτό είναι το πρόβλημα. Είναι ο ηγέτης μιας χώρας που έβγαλε στρατό στους δρόμους της πρωτεύουσας, διότι ληστεύθηκε ένας συνεργάτης του και προχθές δήλωσε πόσο επιτυχημένο είναι το μέτρο διότι του τηλεφώνησε να τον συγχαρεί κάποιος φίλος του!
Είναι ο πρόεδρος που τη Δευτέρα βάζει υπέρογκους δασμούς, την Τρίτη τους μειώνει, Τετάρτη τους καταργεί, Πέμπτη τους ξαναβάζει. Παρασκευοσαββατοκύριακο δεν προλαβαίνει διότι πάει –εξόδοις των Αμερικανών φορολογουμένων– στη Φλόριντα για γκολφ. Και δεν έχει –πανάθεμά τον– ούτε το χιούμορ του Ρόναλντ Ρέιγκαν, που είχε πει ότι «έχω ζητήσει να με ξυπνούν όποτε υπάρχει κατάσταση εθνικής ανάγκης, ακόμη κι αν είμαι στο υπουργικό συμβούλιο».
Είναι πολλοί που δικαιολογούν τα διαρκή ζιγκ ζαγκ στην αμερικανική πολιτική, ως την τέχνη της διαπραγμάτευσης, που ο ηλικιωμένος κτηματομεσίτης γνωρίζει καλά. «Το βιβλίο του “Τhe art of deal” το έχετε διαβάσει;», ρώτησε τους δημοσιογράφους μία από τις σιλικονούχες μεγαλοκοπέλες που έχουν μαζευτεί σαν σμάρι γύρω του. Με αυτήν την «τέχνη της διαπραγμάτευσης» ο μέγας επιχειρηματίας κατάφερε να χρεοκοπήσει έξι «μεγάλες, όμορφες, που δεν έχει ξαναδεί ο κόσμος» επιχειρήσεις.
Παρένθεση: ελπίζω ότι ο παραπάνω χαρακτηρισμός δεν θα θεωρηθεί «σεξιστικός». Υπάρχουν μια χαρά γυναίκες στις ΗΠΑ, όπως η 34η εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου Τζένιφερ Ψάκι (ελληνικής καταγωγής) με μόρφωση και λογική, που δεν θα διανοούνταν να δικαιολογήσουν τα ψεύδη του προέδρου με τον ισχυρισμό ότι «υπάρχουν και εναλλακτικά γεγονότα». Αυτό είπε η σύμβουλος του Τραμπ, Κέλιαν Κόνγουεϊ, για να στηρίξει τη φαντασίωση του προέδρου της ότι είχε τη μεγαλύτερη στην ιστορία των ΗΠΑ συγκέντρωση κατά την ορκωμοσία του το 2017. Κλείνει η παρένθεση.
Στις ΗΠΑ οφείλουν να τον σχολιάζουν στα σοβαρά, διότι παίζεται το μέλλον της δημοκρατίας τους, για την οποία ορθώς είναι υπερήφανοι. Στον υπόλοιπο κόσμο πρέπει να τον πάρουμε στα σοβαρά διότι η ισχύς των ΗΠΑ είναι μεγάλη· προς το παρόν, τουλάχιστον, διότι ο Τραμπ τη φθείρει κάθε μέρα. Ολόκληρη η μεταπολεμική αρχιτεκτονική γκρεμίζεται χωρίς σχέδιο, αλλά με ανόητα γραφικά σαν το βίντεο τεχνητής νοημοσύνης, που έκανε για το «Γάζα Ριζόρτ». Ο αποκαλούμενος αμερικανικός αιώνας δεν τελειώνει ούτε με κρότο ούτε με λυγμό, αλλά με γέλιο, το οποίο δυστυχώς θα μας βγει ξινό.
