Αγάπη εισαγγελική

Ο καιρός γαρ εγγύς. Δεν θα αργήσει. Το είπε η Ζωή Κωνσταντοπούλου. Ρέμβαζε κάπου ένα πυρωμένο ηλιοβασίλεμα και την επισκέφθηκε η μούσα της. Της βγήκε μια διάθεση λυρική, πήρε τη λύρα και άρχισε στο Ιnstagram τον θρήνο: «Η όμορφη πατρίδα μας… Κάθε γωνιά της, μια ζωγραφιά, κάθε στιγμή, μια ανάσα οξυγόνου…». Οχι δεν έμεινε στην ειδυλλιακή πατριδογνωσία. Η καταγγελία δεν παίρνει ρεπό ούτε τον Αύγουστο. Εκεί που οσμιζόταν τα οξυγόνα, θυμήθηκε τις «ανάξιες κυβερνήσεις» που «καίνε την πατρίδα». Και προφήτεψε ότι «άνθρωποι με αγάπη για τη χώρα… θα μπορέσουμε να χαράξουμε την πορεία που αξίζει ο τόπος» – σε πρώτο πληθυντικό μεγαλοπρεπείας, βεβαίως. Αυτό άλλωστε ονειρεύεται κάθε ρομαντικός Ελληνας που αφήνεται στη σαγήνη του ηλιοβασιλέματος: Τη Ζωή να του χαράσσει το μέλλον με αγάπη.