Η καταγγελία μπορεί να αφορούσε ένα πρόσωπο, κάποιον κτηνοτρόφο, περιέγραφε όμως και κάτι ακόμη πιο ευρύ: μια μέθοδο, ή αλλιώς μια «πατέντα», η οποία τα τελευταία χρόνια φαίνεται πως είχε γίνει αρκετά δημοφιλής μεταξύ Ελλήνων παραγωγών. Εξηγούσε πώς λειτουργούσε το σύστημα της απάτης με τις κοινοτικές επιδοτήσεις και γιατί κομβικό ρόλο στην προσπάθεια παραπλάνησης των ελεγκτικών μηχανισμών παίζει συχνά σε αυτές τις περιπτώσεις η φαμίλια.
«Μια πιο εξελιγμένη μέθοδος σε σχέση με την καταπάτηση εκτάσεων για παράνομη είσπραξη επιδοτήσεων είναι η δήλωση υπερβολικού αριθμού ζώων που είτε δεν υπάρχουν καθόλου, είτε τα πραγματικά ζώα σε σχέση με αυτά που δηλώνονται είναι πολύ λιγότερα», αναφερόταν στην καταγγελία. Με βάση τον ψεύτικο αριθμό ζώων ο αιτών επιχειρεί να λάβει μεγαλύτερη κατανομή βοσκοτόπων και αναλογικά εθνικού αποθέματος. Καταφέρνει να εξασφαλίσει υψηλότερες επιδοτήσεις, βάζοντας στην άκρη, σύμφωνα με τους καταγγέλλοντες, και μερτικό για τον κτηνίατρο της Περιφέρειας. Εκτιμάται, βάσει της ίδιας καταγγελίας, ότι ο κτηνίατρος που είναι στο κόλπο μπορεί να ζητήσει επιπλέον 5 ευρώ ανά κεφάλι για κάθε χρονιά δήλωσης και καταχώρισης των ζώων στην κτηνιατρική βάση.
Σε περίπτωση ελέγχου ο παραβάτης θα πρέπει να ανήκει σε μια κλειστή ομάδα, η οποία θα μπορέσει να του δανείσει το ζωικό κεφάλαιο που απαιτείται για να μη διαπιστωθούν οι ελλείψεις του στην καταμέτρηση. Ενας τρόπος να επιτευχθεί αυτό είναι μέσω των μελών της ίδιας οικογένειας. Ο ένας συγγενής θα βοηθήσει τον άλλον δανείζοντας ζώα και στο τέλος, σύμφωνα με την καταγγελία, όλοι μαζί θα μοιραστούν το ποσό της επιδότησης. «Ομάδες-φαμίλιες έχουν επιδοθεί σε έναν ανταγωνισμό ποιος θα δηλώσει τα περισσότερα ψεύτικα και έτσι στην Κρήτη τα αιγοπρόβατα διπλασιάστηκαν σε πέντε χρόνια από το 2017, ενώ στην υπόλοιπη Ελλάδα μειώθηκαν και όλοι αναρωτιούνται γιατί αυτό γίνεται ανεκτό», τονίζεται στην καταγγελία.
Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο οι έρευνες που γίνονται αυτό το διάστημα για την ανίχνευση των παράνομων επιδοτήσεων δεν εστιάζονται απλώς σε ένα πρόσωπο, αλλά επιχειρούν να εξετάσουν και τα συγγενικά μέλη των ελεγχόμενων παραγωγών που έχουν παρόμοια επιχειρηματική δραστηριότητα. Πρέπει σε κάθε αντίστοιχη περίπτωση να διερευνηθεί τι ποσά έλαβαν όλοι μαζί, η μητέρα, τα αδέρφια, τα παιδιά, τα ανίψια, και τι καθένας ξεχωριστά και να καταμετρηθεί με ακρίβεια το ζωικό κεφάλαιο του καθενός. Μπορεί σε κάθε υπόθεση να υπάρχει ένας ιθύνων νους, χρειάζονται όμως και άλλοι για να γίνει η απάτη.
