Η Αθήνα ανήκει σε όσους την κατοικούν. Μέσα σε αυτήν την κοινωνική και ιδεολογική πανσπερμία επιχειρείται ένας τρόπος συνύπαρξης, πράγμα όχι εύκολο. Ιδίως στην εποχή μας με τις κατακερματισμένες κοινωνικές ομάδες και κυρίως με τους χιλιάδες κατά μόνας αποσπασμένους και διά βίου διαζευγμένους από πολιτικές ιδεολογίες και κομματικές συστοιχίσεις. Πώς εκπροσωπείς λοιπόν μια πόλη σε εποχές γενικευμένης απόδρασης από κάθε τι που ώς πρόσφατα θεωρούσαμε αν όχι αυτονόητο, τουλάχιστον κοινώς αποδεκτό;
Θα έλεγε κανείς ότι η επιδίωξη μιας συναινετικής πολιτικής θα ήταν ένα ζητούμενο σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης, ιδίως σε μια μεγάλη πόλη όπως είναι η Αθήνα. Θα πρόσθετε επίσης κανείς πως θα ήταν χρήσιμο αν υπήρχε κατανόηση των ορίων, των καθηκόντων και των υποχρεώσεων. Θα βοηθούσε επίσης πολύ μια στοιχειώδης μετριοφροσύνη και ένας σεβασμός σε μια σημαντική πλειοψηφία που στέκεται ιδεολογικά απέναντι. Αναγκαίο θα ήταν, αλλά φυσικά σπανίζει στη δημόσια ζωή, να υπήρχε μια στοιχειώδης αντίληψη της εφήμερης ιδιότητας του ρόλου που έχει αναλάβει ένας δήμαρχος, της σχετικότητας και της ασημαντότητας της όποιας πρόσκαιρης προβολής, καθώς επίσης και της βαρύτητας που έχει ο δημόσιος λόγος, ο οποίος κατά κανόνα κρίνεται από τη χρονική στιγμή που εκφράζεται και από το ποιοτικό ήθος το οποίο εκφράζει.
Επιπλέον, μια δημόσια ανακοίνωση ενός δημάρχου μεγάλης πόλης και μάλιστα πρωτεύουσας χώρας της Ε.Ε. με συντεταγμένη πολιτική, θα περίμενε κανείς ότι θα αναγνώριζε τουλάχιστον σε ένα πρώτο επίπεδο την αξία και τη χρησιμότητα της διπλωματικής γλώσσας. Η γλώσσα, ως επιστήμη επικοινωνίας, παρέχει τη δυνατότητα να πεις ό,τι επιθυμείς με τρόπο που να αντανακλά κοσμιότητα και αυτοσεβασμό. Θα πρόσθετε κανείς και επίγνωση της τυχαίας συγκυρίας ενός δημοσίου αξιώματος.
Θα περίμενε επίσης κανείς ότι θα γινόταν κατανοητό ότι η τοπική αυτοδιοίκηση δεν μπορεί να εξασκεί εξωτερική πολιτική. Αλλωστε, πέραν του θεσμικού πλαισίου απουσιάζει τόσο η εμπειρία όσο και το ανθρώπινο δυναμικό. Και επιπλέον θα περίμενε επίσης κανείς ότι σε κρίσιμες διεθνείς συγκυρίες, όπως αυτή που ζούμε, με τη χώρα μας να οφείλει να είναι ιδιαιτέρως προσεκτική προς όφελος του ελληνικού λαού πρωτίστως, μια στοιχειώδης προσπάθεια για βελτίωση της καθημερινότητας των πολιτών θα ήταν πολλαπλώς χρησιμότερη από έκδοση ανακοινώσεων προς μια διπλωματική αρχή φίλης χώρας.
