Το 2008 ο Αλέξης Τσίπρας μόλις έγινε πρόεδρος του Συνασπισμού προσήλθε στη δεξίωση για την Αποκατάσταση της Δημοκρατίας συνοδευόμενος από την κομμώτρια της περιοχής Αχαρνών, μετανάστρια δεύτερης γενιάς από τη Σιέρα Λεόνε, Καντίτσα Σάνκο. «Πρώτη φορά ήρθα στο Προεδρικό Μέγαρο και για να μην πλήξω έφερα μαζί μου την Καντίτσα», δήλωσε τότε ο Αλέξης. Πολλοί θυμήθηκαν το περιστατικό αυτό προχθές στο Προεδρικό Μέγαρο, με αφορμή έναν άλλον Αλέξη, τον Αλέξη Χαρίτση.
Ο πρόεδρος της Νέας Αριστεράς επιχείρησε να κάνει μια παραλλαγή εκείνου του επιτυχημένου αιφνιδιασμού του Τσίπρα προσερχόμενος στην προχθεσινή δεξίωση μαζί με τον Παλαιστίνιο πρόσφυγα Καμέλ Κοτκότ. Ομως δεν αρκεί να σε λένε Αλέξη για να κάνεις τα κόλπα του Αλέξη. Ο Κώστας Τασούλας δεν επέτρεψε την είσοδο στον Παλαιστίνιο.
Πιστεύουμε ότι εάν ο Χαρίτσης έλεγε στην είσοδο ότι ο Κοτκότ είναι ο συνοδός του, τότε θα περνούσε εύκολα. Ο Τσίπρας δεν θα είχε πρόβλημα να κάνει μια τέτοια μπλόφα. Αλλά ο πρόεδρος της Νέας Αριστεράς εξήγησε ότι ζήτησε να συνοδευθεί από τον Κοτκότ έτσι ώστε «η δημοκρατία μας να συνδεθεί με τους δίκαιους αγώνες των λαών».
Οποιος θέλει να κερδίσει τον Μητσοτάκη είναι αναγκασμένος να περάσει έναν πήχυ εργασιομανίας και σοβαρότητας που βρίσκεται ήδη αρκετά ψηλά.
Εχουμε λοιπόν έναν πολιτικό αρχηγό που ήθελε να προβάλει έναν δικό του συμβολισμό, αλλά το ομολόγησε στην πόρτα και έτσι… έφαγε πόρτα. Εάν γινόταν δεκτός, τότε του χρόνου γιατί ένας στρατηγός να μη συνοδευθεί από έναν τρανσέξουαλ για να στείλει ένα μήνυμα κατά της τρανσοφοβίας ή μια υπουργός να μην κατέβει τις μαρμάρινες σκάλες του Κήπου γυμνή για να συμβολίσει ότι δεν έχει τίποτα να κρύψει;
Κάπως έτσι, δεν είχαμε κανέναν Αλέξη προχθές στο Προεδρικό, αφού δεν προσήλθε ούτε ο Τσίπρας (φαίνεται έχει πολλή δουλειά με το νέο κόμμα). Απόντος κάποιου Αλέξη, ορισμένοι φαίνεται ότι το παρακάνουν στο «ύφος Αλέξη». Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ανέφερε στους αρχηγούς ότι κάποιοι τον ρώτησαν αν στο ντρινκ στο κιόσκι θα παίξει τον ρόλο κυανόκρανου. Αμέσως φάνηκε ότι το κλίμα μεταξύ τους βρίσκεται στο ναδίρ. Παρ’ όλα αυτά, ο Τασούλας δεν τους ζήτησε να περιορίσουν την τοξικότητα. «Δεν αρέσκομαι στη ματαιοπονία».
Η αλήθεια είναι όμως ότι, στα 51 χρόνια της Μεταπολίτευσης, οι αντιπολιτεύσεις που επιχείρησαν να ρίξουν κυβερνήσεις με «ανένδοτους» και «κατάρες» κατά της διαπλοκής και της διαφθοράς έφαγαν τα μούτρα τους στην κάλπη. Οποιος θέλει να κερδίσει τον Μητσοτάκη είναι αναγκασμένος να περάσει έναν πήχυ εργασιομανίας και σοβαρότητας που βρίσκεται ήδη αρκετά ψηλά. Διαφορετικά, θα αρέσκεται μόνο στη ματαιοπονία της τοξικότητας.
