Παρά τις άοκνες προσπάθειες της αντιπολίτευσης να πυροδοτήσει ευρύτερες αντιδράσεις και αναταραχή με αφορμή το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, το αποτύπωμα που αφήνει στην κοινή γνώμη η υπόθεση της διασπάθισης των ευρωπαϊκών επιδοτήσεων είναι ισχνό. Κι αυτό παρά το γεγονός ότι οι έρευνες δείχνουν πως η πλειοψηφία των πολιτών θεωρεί ότι υπάρχει πολιτική ευθύνη της κυβέρνησης. Την υποτονική υποδοχή των αποκαλύψεων, που συνεχίζονται και θα συνεχιστούν, σπεύδουν πολλοί να ερμηνεύσουν με την εύκολη εξήγηση της επικοινωνιακής νίκης της κυβέρνησης, που κατάφερε να στρέψει την προσοχή των πολιτών σε άλλα θέματα. Καλύπτοντας έτσι τη δική τους αδυναμία να ευαισθητοποιήσουν την κοινωνία, μια και η επικαιρότητα ποτέ δεν ήταν, ούτε θα είναι, μονοδιάστατη.
Δεν είναι λίγοι που πόνταραν ότι ο ΟΠΕΚΕΠΕ θα μπορούσε να εξελιχθεί σε ένα άγος τύπου Τεμπών για την κυβέρνηση. Λησμονούν, ωστόσο, ότι η ευαισθητοποίηση για την τραγωδία των Τεμπών δεν οφείλεται στην κινητοποίηση όσων πόνταραν μικροκομματικά σε αυτήν, αλλά στην ανθρώπινη διάστασή της. Οπως και στο Μάτι, χάθηκαν ανθρώπινες ζωές εξαιτίας λαθών και παραλείψεων της κρατικής μηχανής. Αντιθέτως, στις επιδοτήσεις δεν υπάρχει ίχνος δράματος, θέμα ασφάλειας της καθημερινής ζωής ή ανθρώπινο τίμημα.
Επιπλέον, δεν πρωταγωνιστούν μόνον οι κρατικές αρχές και η εξουσία. Συμμέτοχη είναι και η κοινωνία, οι πολίτες, δηλαδή, που επέλεξαν να συμπράξουν στις ψευδείς δηλώσεις και την παραποίηση των στοιχείων που εξασφάλιζαν τη ροή του κοινοτικού χρήματος. Οι αποκαλύψεις περισσότερο σόκαραν για την ευρηματικότητα των πρωταγωνιστών, παρά για την καθεαυτήν απάτη που τελέστηκε. Αφετέρου, με το διακομματικό πελατειακό σύστημα, που αποκαλύπτεται, γαλουχήθηκαν γενιές και γενιές, που είδαν τις κοινοτικές επιδοτήσεις ως εύκολο μέσον εξασφάλισης χρημάτων ή πλουτισμού, χωρίς καμία νομική συνέπεια επί χρόνια. Η υπόθεση δεν πρόκειται να διαλευκανθεί από καμία εξεταστική ή προανακριτική επιτροπή της Βουλής, από τη στιγμή που ελάχιστοι δείχνουν πραγματικό ενδιαφέρον να επέλθει ένα είδος κάθαρσης.
Στη δημοκρατία η διαφάνεια δεν είναι απλώς μία θεσμική υποχρέωση. Είναι προϋπόθεση εμπιστοσύνης ανάμεσα στους πολίτες και στο κράτος. Οταν υποθέσεις σαν αυτήν του ΟΠΕΚΕΠΕ προκαλούν αδιαφορία, απαξίωση ή κυνισμό, το πρόβλημα είναι γενικότερο, καθώς προστίθεται ένα ακόμη λιθαράκι στη διάχυτη δυσπιστία προς τους θεσμούς και τα κόμματα.
