Η «Ειδική Κοινοβουλευτική Επιτροπή για τη Διενέργεια Προκαταρκτικής Εξέτασης», η «Προανακριτική Επιτροπή», κάνει ό,τι λέει το όνομά της. Δεν κάνει ανάκριση για πιθανά αδικήματα υπουργών. Κατά τον σκανδαλωδώς γενναιόδωρο «νόμο περί ευθύνης υπουργών», η Βουλή (που διαφεντεύεται από την εκάστοτε πλειοψηφία) κάνει προκαταρκτική εξέταση για το αν πρέπει να γίνει ανάκριση για τους εκλεκτούς κάθε πρωθυπουργού.
Αν, για παράδειγμα, ένας εισαγγελέας ακούσει ότι «η προϊσταμένη του ΟΠΕΚΕΠΕ στην Κρήτη ανησυχεί “μη μας αφήσει και φύγει ο Αυγενάκης”» και ο «Φραπές» την καθησυχάζει, εξηγώντας πως «ο Μάκης (Βορίδης) του είπε να στείλει σε αυτόν κάποιο πρόσωπο…», δεν μπορεί να συνεχίσει την ανάκριση, όπως θα έκανε με κάθε άλλο πολίτη. Δεν μπορεί να καλέσει τους υπουργούς για να τους ρωτήσει: «Τι είναι αυτά; Εχετε κάποια σχέση με την υπόθεση;». Συμφώνως με τον νόμο, πρέπει να σταματήσει τη διαδικασία, να στείλει «αμελλητί» τη δικογραφία στη Βουλή, να ζητήσει την άδεια της κυβερνητικής πλειοψηφίας για να συνεχίσει την αναζήτηση της αλήθειας.
Σατανικό; Γίνεται ακόμη καλύτερο αν δούμε τη στάση της κυβέρνησης για το τεράστιο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ. «Τα στοιχεία που διαβιβάστηκαν αμελλητί στη Βουλή για τους δύο πρώην υπουργούς Αγροτικής Ανάπτυξης από την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία, χωρίς αξιολόγηση σύμφωνα με το Σύνταγμα, δεν πληρούν τις προϋποθέσεις που απαιτούνται για τη συγκρότηση προανακριτικής επιτροπής» (Παύλος Μαρινάκης, 14.7.2025). Δεν έχουμε το νομικό βάθος του κ. κυβερνητικού εκπροσώπου, αλλά η συγκρότηση προανακριτικής επιτροπής δεν απαιτεί στοιχεία –αυτά προσπαθεί να τα βρει η ανάκριση, αν η Βουλή το επιτρέψει– παρά μόνο ενδείξεις. Οταν δύο πρώην πρόεδροι του ΟΠΕΚΕΠΕ καταθέτουν στην ανάκριση ότι δέχθηκαν πιέσεις να δώσουν επιχορηγήσεις σε «κόκκινους ΑΦΜ», η Δικαιοσύνη πρέπει να ψάξει και να ρωτήσει. Αν φυσικά το επιτρέψει η πλειοψηφία της Βουλής…
Τους τελευταίους μήνες –και λόγω της κοινωνικής πίεσης για τα Τέμπη– η κυβέρνηση υιοθέτησε την πρόταση του κ. Νίκου Αλιβιζάτου για απευθείας παραπομπή των υπουργών στο δικαστικό συμβούλιο. Ηταν, όπως έγραψε ο πρωθυπουργός, «ένα βήμα που επιτρέπει (σ.σ. στον υπουργό) να κριθεί από τακτικούς δικαστές, οι οποίοι απολαμβάνουν των συνταγματικών εγγυήσεων λειτουργικής και προσωπικής ανεξαρτησίας. Και μία ενέργεια που απεγκλωβίζει την αναζήτηση τυχόν ποινικών ευθυνών πολιτικών προσώπων από τις τοξικές μικροκομματικές διαμάχες» (Κυρ. Μητσοτάκης, 18.3.2025).
Καλά τα είπε, και όπως λέει ο Μάνος Βουλαρίνος στον ΣΚΑΪ, «θα περιμένουμε να γίνει πρωθυπουργός για να τα εφαρμόσει»…
