Οταν το 2016, μία αριθμητικώς ασήμαντη ομάδα της Silicon Valley, με διανοητικά μακράν πλέον δραστήριο τον Πίτερ Τιλ, επένδυε πολιτικώς στην εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ στο προεδρικό αξίωμα των ΗΠΑ, η ανορθόδοξη εκείνη σύμπραξη των εκπροσώπων της τεχνητής νοημοσύνης με τον πλέον λαϊκιστή πολιτικό ήταν απλώς ακατανόητη. Στις τελευταίες προεδρικές εκλογές, το σύνολο της Silicon Valley με επικεφαλής τον Ελον Μασκ στήριξε εκθύμως και με κάθε μέσο την υποψηφιότητά του. Και τελικώς στις ημέρες μας η ρήξη Τραμπ και Μασκ άφησε άφωνους τους πάντες.
Δεν είναι καινοφανή, βεβαίως, όλα αυτά. Οι άνθρωποι με ιδέες, με σκέψη ριζοσπαστική, πάντα αναζητούν κάποιον που θα μπορούσε να τις εφαρμόσει στο πρακτικό επίπεδο. Δεν είχε ο Τιλ «μεγάλες προσδοκίες για το εάν ο Τραμπ θα έθετε σε εφαρμογή με τρόπο θετικό το σύνθημά του “Να κάνουμε την Αμερική ξανά Μεγάλη” – MAGA. Πίστευα όμως», είπε στην τελευταία του συνέντευξη στους Τάιμς της Νέας Υόρκης, «πως θα μπορούσαμε να κάνουμε μια συζήτηση. Εν τέλει αποδείχθηκε πως ήταν μία εξωφρενική φαντασίωσή μου».
«Σκέφτεται πάρα πολύ και τέτοιοι άνθρωποι είναι επικίνδυνοι», είχε πει στον Αντώνιο, αναφερόμενος στον Κάσσιο, ο σαιξπηρικός Ιούλιος Καίσαρας. Η παρατήρηση εκείνη φαίνεται να ισχύει στις μέρες μας και για τον Τιλ. Το ζήτημα το οποίο πρωτίστως τον απασχολούσε πάντα ήταν η υπέρβαση της «στασιμότητος» των τελευταίων πενήντα χρόνων, σε όλους τους τομείς. Αλλά οι μεγιστάνες της Silicon Valley, με τους οποίους συζήτησε το θέμα από το 2012 έως το 2014 τον διαβεβαίωναν «πως όλα πάνε περίφημα», επιβεβαιώνοντας με αυτόν τον τρόπο την εναρμόνιση με το κυρίαρχο σύστημα.
Η διάγνωση όμως του Τιλ περί της «αποδιοργανωτικής φύσεως» του Ντόναλντ Τραμπ ήταν ορθή. Μόνον που δεν οδηγούσε σε υπέρβαση της «στασιμότητος», αλλά σε μία παλαιότερη κατάσταση πραγμάτων. Και συνεπώς, εκείνο το πολυσυζητημένο MAGA ήταν απλώς το σύνθημα μιας αιώνιας επιστροφής.
Η «αποδιοργανωτική φύση» του Τραμπ δεν οδηγούσε σε υπέρβαση της «στασιμότητος», αλλά σε μία παλαιότερη κατάσταση πραγμάτων. Το πολυσυζητημένο MAGA ήταν απλώς το σύνθημα μιας αιώνιας επιστροφής.
Η αντίληψη του εργολάβου κατίσχυσε εν τέλει. Το σχέδιο αναδομήσεως της Λωρίδος της Γάζας που εξήγγειλε ο Ντόναλντ Τραμπ ήταν αποκαλυπτικό. Θυμίζει το 45ο Ασμα του Εζρα Πάουντ, όπου «δεν έχει άνθρωπος σπίτι με γερά θεμέλια/ την κάθε πέτρα του λειασμένη και σωστά αρμολογημένη»/ σπίτι που «φτιάχνεται μόνο για να πουληθεί και μάλιστα να πουληθεί αμέσως». Και το κυριότερο, δεν αναφέρονται οι άνθρωποι που θα τα κατοικήσουν.
Οσο για τον Ελον Μασκ, του πήρε κάποια χρόνια έως ότου το 2024 έπαυσε να ασχολείται με υπερβάσεις ανατρεπτικές και άρχισε να ανησυχεί πως η οικονομική πολιτική του Τραμπ θα αυξήσει δραματικά το έλλειμμα. Εξήγγειλε την ίδρυση νέου κόμματος, να δώσει δηλαδή τη μάχη στο γήπεδο του Ντόναλντ Τραμπ. Το ταξίδι για μια ολική υπέρβαση της «στασιμότητος» με νέα μέσα τελείωσε πριν καν αρχίσει.
