Σε μία προσπάθεια να ξηλώσει δημοκρατικές ελευθερίες και να τονώσει τον ευρωσκεπτικισμό στην Ουγγαρία, η κυβέρνηση Ορμπάν απαγόρευσε την συμμετοχή στην παρέλαση/πάρτι, όπως θέλετε πέιτε το, που γίνεται κάθε καλοκαίρι στη Βουδαπέστη για την ισότητα ανεξαρτήτως σεξουαλικού προσανατολισμού. Να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Κάθε Ιούνιο σε διάφορες μεγάλες πόλεις του κόσμου «γιορτάζεται» η ισότητα ή γίνεται αντικείμενο διεκδίκησης. Για παράδειγμα, σε πόλεις όπως το Άμστερνταμ οι σχετικές εκδηλώσεις είναι τεράστια υπαίθρια πάρτι με μουσική, χορό και πλήθη. Στην Αμερική, φέτος, τα pride είχαν χαρακτήρα αντικυβερνητικό. Στη Βουδαπέστη η κυβέρνηση απαγόρευσε τη συμμετοχή στις προγραμματισμένες εκδηλώσεις υποστήριξης της λοατκι+ κοινότητας προκειμένου ο Ορμπάν να απομακρυνθεί κι άλλο από τα θεμελιώδη κείμενα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να εκδηλώσει τις προθέσεις του: περιφρόνηση για την δημοκρατία, μετακίνηση στον αστερισμό της απολυταρχίας. Η απαγόρευση της εκδήλωσης συνοδεύτηκε από απειλές για πρόστιμα και εισαγωγή συστημάτων αναγνώρισης προσώπου σε δημόσιους χώρους.
Ο κόσμος αψήφησε το μέτρο. Αντιμέτωποι με το ενδεχόμενο η κυβέρνησή τους να μπορεί να απαγορεύει δημόσιες εκδηλώσεις κατά βούληση και μάλιστα να επιβάλει πρόστιμο στους παρευρισκόμενους, οι Ούγγροι τρόμαξαν. Ορισμένοι μίζεροι, γραφικοί τύποι, οργανωμένοι στην εξτρεμιστική ακροδεξιά, εμφανίστηκαν να γιουχάρουν τα γκέι ζευγάρια ή τους υποστηρικτές τους, τις διαδηλώτριες που χόρευαν ή πάρταραν και τα πολιτικά πρόσωπα που συμμετείχαν στην πορεία, αλλά η παρουσία τους ήταν θλιβερή και δεν φοβέρισε κανέναν. Η διαδήλωση ήταν μεγαλειώδης. Η απαγόρευση κατάφερε να τρέψει ένα υπαίθριο πάρτυ σε ολοήμερη διεκδίκηση ελευθεριών. Χιλιάδες βγήκαν στους δρόμους να χορέψουν.
Είχαν την υποστήριξη του δήμου της πόλης και σειράς άλλων ευρωπαϊκών δήμων (προς τιμήν της, η Αθήνα παρέστη, για να εκφράσει την προσήλωσή της σε μία δέσμη αξιών), ενώ πολίτες και πολιτικοί από άλλα κράτη-μέλη ταξίδεψαν μέχρι την Ουγγαρία, για να πουν «όχι» στην ευρωσκεπτικιστική στροφή. Οι ντόπιοι συγκεντρώθηκαν κουνώντας πολύχρωμες σημαίες και χαρτόνια που κορόιδευαν την επιθυμία του Ορμπάν να τους χαλάσει το πάρτι. Η απαγόρευση βασιζόταν, υποτίθεται, στην προστασία των ανηλίκων, με αποτέλεσμα να βγουν στους δρόμους και πολλοί γονείς που παρέστησαν με τα παιδιά τους.
Πολλοί πήγαν για λόγους αντικυβερνητικούς. Είδαν την απαγόρευση ως ακόμη μία επίθεση στους δημοκρατικούς θεσμούς στην Ουγγαρία. Ούγγροι/Ούγγρες που κατοικούν σε άλλα κράτη-μέλη έσπευσαν. «Δεν αφορά την προστασία των δικαιωμάτων των γκέι, αλλά την προστασία των δικαιωμάτων των Ούγγρων», είπε στον Guardian ένας διαδηλωτής που ταξίδεψε από την επαρχία στην πρωτεύουσα, για να λάβει μέρος σε αυτό που ο ίδιος αντιλαμβάνεται ως μεγαλειώδη αντικυβερνητική διαδήλωση (Tens Of Thousands Defy Hungary’s Ban, Guardian). «Δεν αφορά την ομοφυλοφιλία», είπε άλλη διαδηλώτρια, «αλλά την τελευταία μας ευκαιρία να υπερασπιστούμε τα δικαιώματά μας». Βλέπε Ρωσία. Δεν έχουν άδικο. Αν ξεκινήσει, πού σταματάει η απαγόρευση των δημόσιων εκδηλώσεων;
Είναι γνωστή η αγωνία των απολυταρχικών καθεστώτων να κάνουν τους πολίτες τους σοβαροφανείς και θλιμμένους, αποκομμένους από τον κόσμο, διανοητικά περίκλειστους και παραιτημένους. Γι αυτό και τόσοι άνθρωποι βγήκαν στους δρόμους. Χόρεψαν πάνω στα ερείπια εκείνης της παλιάς απολύτως αποτυχημένης ιδέας που έχει ηττηθεί ξανά και ξανά. Δεν μπορείς πραγματικά ν’ απαγορεύσεις στους ανθρώπους να επιθυμούν, να ερωτεύονται, να μετακινούνται, να είναι φιλόδοξοι, να προσπαθούν να ζήσουν με τους δικούς τους όρους. Μπορείς, φυσικά, να τους καταδικάσεις στην φτώχεια, την μιζέρια, την διαφθορά και την απομόνωση. Αλλά οι Ούγγροι αυτές τις μέρες αντιστάθηκαν.
