Είναι πιθανό η απόφαση των χωρών-μελών του ΝΑΤΟ για αύξηση των αμυντικών δαπανών τους στο 5% του ΑΕΠ να μην είναι η κίνηση που εξασφαλίζει την ενότητα της Συμμαχίας, αλλά να οδηγήσει σε σοβαρότερα προβλήματα. Ο Ντόναλντ Τραμπ θα παραμείνει απρόβλεπτος και αδιάφορος προς οποιαδήποτε δέσμευση, συνθήκη και έθιμο, ενώ σε πολλές χώρες-μέλη η τεράστια και απότομη αύξηση δαπανών για την άμυνα θα οδηγήσει σε μεγάλες περικοπές στην υγεία, στην εκπαίδευση, στις κοινωνικές υπηρεσίες κ.ά. Περισσότερα οικονομικά προβλήματα και κοινωνικές τριβές θα ενισχύσουν περαιτέρω τις αντινατοϊκές δυνάμεις και τους «ευρωσκεπτικιστές». Με άλλα λόγια, ο Βλαντιμίρ Πούτιν θα βγει ενισχυμένος και η συνοχή του ΝΑΤΟ τραυματισμένη.
Η απόφαση της συνόδου κορυφής του ΝΑΤΟ εκφράζει τον φόβο κάθε χώρας-μέλους ότι εάν δεν ικανοποιεί τον Τραμπ, η Συμμαχία θα καταρρεύσει και κάθε χώρα θα μείνει μόνη να αντιμετωπίσει τις απειλές της εποχής. Ετσι, ενδίδουν σε ό,τι επιτάσσει ο Τραμπ, χωρίς όμως αυτό να εγγυάται την ανάλογη «αφοσίωσή» του.
Ενδίδουν σε ό,τι επιτάσσει ο Τραμπ, χωρίς όμως αυτό να εγγυάται την ανάλογη «αφοσίωσή» του…
Το ερώτημα είναι, τι ακριβώς φοβούνται οι Ευρωπαίοι σύμμαχοι; Φαίνεται πως αυτό που φοβούνται περισσότερο απ’ οτιδήποτε άλλο είναι η Αμερική. Ο Πούτιν, παρά την ενθάρρυνση της πολιτικής και των δηλώσεων του Τραμπ, δεν είναι τόσο ισχυρός όσο πίστευε. Δεν κατάφερε να καταλάβει την Ουκρανία μέσα σε λίγες ημέρες, όπως ο ίδιος προέβλεπε. Αντιθέτως, ενώ αυτός πολεμάει με κάθε μέσο, χτυπώντας πολίτες μακριά από το μέτωπο, οι Ουκρανοί αντιμετωπίζουν σοβαρούς περιορισμούς. Μπορεί να έχουν τη στήριξη των ΗΠΑ και άλλων μελών του ΝΑΤΟ, όμως από την αρχή οι σύμμαχοι δεν τους επέτρεψαν να απαντήσουν στις επιθέσεις όπως θα μπορούσαν. Το ΝΑΤΟ, δηλαδή, με τις σημερινές δυνάμεις του, δεν απειλείται από τη Ρωσία στο πεδίο των συμβατικών όπλων. Η δύναμη του Πούτιν είναι η απειλή χρήσης πυρηνικών όπλων. Αυτή αντιμετωπίζεται μόνο από τη δέσμευση των ΗΠΑ να στηρίξουν τους συμμάχους (κάτι που ο Τραμπ «διαπραγματεύεται» συνεχώς με αντιφατικές ή διφορούμενες δηλώσεις) ή και με την περαιτέρω ανάπτυξη των δικών τους πυρηνικών όπλων. Επίσης, υπάρχουν περιθώρια για αυστηρότερο αποκλεισμό της Ρωσίας από την παγκόσμια οικονομία. Οι Ευρωπαίοι διαθέτουν δυνάμεις και όπλα. Σήμερα επιχειρούν να συντονιστούν καλύτερα στην παραγωγή όπλων και τη χρήση δυνάμεων. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος γι’ αυτές τις δημοκρατίες, όπως αναφέραμε, είναι η εσωτερική πολιτική αμφισβήτηση της προσπάθειας αυτής και της συνοχής της Ευρώπης.
Εν ολίγοις, ο Τραμπ θεωρεί εχθρό την Κίνα, όχι τον Πούτιν. Κι ενώ θα χρειαζόταν τους συμμάχους σε μια ενδεχόμενη κλιμάκωση της έντασης με την Κίνα, χρησιμοποιεί την απειλή του Πούτιν για να υπονομεύσει τους ίδιους και το ΝΑΤΟ. Ενας σύμμαχος δεν πρέπει να «παίζει» με τους άλλους έτσι. Και σοβαρές χώρες δεν μπορούν να το ανέχονται για πολύ. Σύντομα θα φανεί πού οδηγεί αυτό.
