Η αλήθεια είναι ότι σόκαρε πολλούς η ομιλία του υπουργού Δικαιοσύνης κ. Γιώργου Φλωρίδη για τα δικανικά πεπραγμένα της κ. Ζωής Κωνσταντοπούλου (19.6.2025). Ισως επειδή αυτά είναι συνήθως δουλειά των τρολ και όχι υπουργών που ανεβαίνουν στο βήμα της Βουλής.
Αλλά ποιο ακριβώς είναι το πρόβλημα; Είπε κάποιο ψέμα ο κ. Φλωρίδης; Εδώ είμαστε να το ακούσουμε. Σύμφωνοι! Υπερέβαλε ρητορικώς μιλώντας για «βασανιστήρια» των θυμάτων του καταδικασθέντος για έξι βιασμούς, των γυναικών που αναγκάστηκαν να ταξιδέψουν αναρίθμητες φορές στην Ελλάδα για δίκες που αναβλήθηκαν, εξαιτίας των δικανικών ικανοτήτων της κ. Κωνσταντοπούλου. Η λέξη «ταλαιπωρία» –συνοδευόμενη από το «απίστευτη», «μέγιστη», «άφατη» κ.ά.– είναι πιο ακριβής, αλλά όσα είπε ήταν γνωστά προ πολλού από γυναικείες οργανώσεις.
«Το Δίκτυο Γυναικών ΣΥΡΙΖΑ, (…) ανέστειλε τη λειτουργία του όταν δεν έγινε δεκτό το αίτημά του προς την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ να μην είναι υποψήφια η Ζωή Κωνσταντοπούλου. Ο λόγος της άρνησής μας ήταν ότι ήταν συνήγορος για 7 χρόνια ενός βιαστή» (Σίσσυ Βωβού, «H βία κατά των γυναικών δεν μπορεί να συμψηφίζεται», «Αυγή», 10.4.2013). Συμφώνως με το Δίκτυο, «Η δίκη έχει αναβληθεί 7 φορές, τις 4 λόγω αποχής δικηγόρων, δικαστικών υπαλλήλων ή εκλογών, τις 3 λόγω αιτήματος του κατηγορουμένου ή της δικηγόρου του» (fylosykis.gr, 30.5.2013).
Προς υπεράσπισή της η κ. Κωνσταντοπούλου κατέθεσε στα πρακτικά της Βουλής μια επιστολή αντιδίκου της ο οποίος έγραψε ότι «η κ. Κωνσταντοπούλου υπήρξε άψογη στην άσκηση καθηκόντων της με σεβασμό στην πελάτη μου». Μπράβο της, αλλά αυτό αφορά τον δικηγορικό σύλλογο στον οποίο ανήκει και όχι τη Βουλή. Και φυσικά δεν τίθεται θέμα για τη «φασιστική, δε, αντίληψη ότι δεν πρέπει να υπάρχει υπεράσπιση και ότι ο δικηγόρος ταυτίζεται με το πρόσωπο που υπερασπίζεται» (Ζωή Κωνσταντοπούλου, 19.6.2025). Βεβαίως και οι κατηγορούμενοι, ακόμη και για κατά συρροήν βιασμούς, πρέπει να έχουν δικηγόρο, αλλά δεν είναι ανάγκη να είναι και βουλευτής.
Το θέμα δεν αφορά μόνο την κ. Κωνσταντοπούλου. Γράφαμε προ ετών, «όταν ο κ. Πλεύρης ανεβεί στο βήμα της Βουλής για τα θύματα των χουλιγκάνων –μπορεί να μπει π.χ. και θέμα κάποιας αποζημίωσης–, πάλι θα μπερδευτούμε. Θα αγορεύσει ως εκπρόσωπος του έθνους ή ως δικηγόρος ενός θύματος που θέλει να επιτύχει το καλύτερο για τον πελάτη του;» («Ή βουλευτής, βουλευτής…», 21.1.2021). Το ίδιο ακριβώς ερώτημα εγείρεται και για την περίπτωση της κ. Κωνσταντοπούλου, που κατέβηκε από το προεδρείο της Βουλής για να μιλήσει υπέρ του νόμου Παρασκευόπουλου, που είχε ως αποτέλεσμα την αποφυλάκιση (και) του πελάτη της.
