Σύνθεση στοιχείων προηγουμένων συστημάτων αποτελεί το σχέδιο για την αλλαγή της δομής του λυκείου και το σύστημα εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, το οποίο είχε επεξεργαστεί ομάδα στελεχών επί υπουργίας του Κυριάκου Πιερρακάκη στο υπ. Παιδείας (το παρουσίασε η «Κ» στις 21/6). Η βάση του είναι το σύστημα Γεράσιμου Αρσένη, με προσθήκες από μέτρα που εισήγαγαν η αείμνηστη Μαριέττα Γιαννάκου, η Αννα Διαμαντοπούλου και η Νίκη Κεραμέως. Ευφυής σύνθεση, εάν κρίνω από τα σχόλια που δέχθηκε η «Κ».
Για την ενίσχυση του λυκείου, που αυτή τη στιγμή έχει καταντήσει μόνο προθάλαμος των ΑΕΙ, με το προτεινόμενο σχέδιο η προαγωγή δεν θα είναι πλέον τόσο –όσο σήμερα– εύκολη και σε αυτό θα βοηθήσουν οι εξετάσεις σε όλα τα μαθήματα με Τράπεζα Θεμάτων. Επίσης, λογικό η βάση του 10 στο απολυτήριο να λειτουργήσει ως ελάχιστη βάση εισαγωγής στα ΑΕΙ.
Η νυν υπουργός Παιδείας Σοφία Ζαχαράκη, ερωτηθείσα προ ημερών (ΕΡΤ) για το εθνικό απολυτήριο και την κατάργηση των Πανελλαδικών Εξετάσεων, δήλωσε ότι θα γίνει μεγάλη συζήτηση σε υπερκομματικό επίπεδο. Ωστόσο, το ζήτημα της ενίσχυσης του λυκείου έχει τεθεί εδώ και δεκαετίες και πάνω σ’ αυτόν τον στόχο δούλεψαν οι προηγούμενοι υπουργοί. Αρα, τεχνογνωσία έχει παραχθεί, η οποία μπορεί να αποτελέσει βάση διαλόγου. Αλλωστε, δεν θα ανακαλύψουμε την Αμερική, όπως παραδέχθηκε και η υπουργός σε μια αποστροφή του λόγου της. («Πρέπει, ως κυβέρνηση, να κάνουμε μια συζήτηση αναφορικά με τη δυνατότητα να συγκεντρώνουν τον μέσο όρο από τα προηγούμενα έτη του λυκείου, όπως γίνεται και στα άλλα κράτη», είπε.)
Απαιτείται θεσμικός διάλογος και είναι ευτύχημα που η κ. Ζαχαράκη έχει πολύ θετική εικόνα σε μεγάλη μερίδα των καθηγητών. Υπήρξε συνάδελφός τους (έχει διδάξει στη δευτεροβάθμια), ενώ άφησε πολύ θετικές εντυπώσεις στην εκπαιδευτική κοινότητα όταν ήταν (2019-2021) υφυπουργός Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και Ειδικής Αγωγής.
Ωστόσο, σήμερα η υπουργός εμφανίζεται να το… πάει αργά στο θέμα του λυκείου, καθώς δεν προσδιόρισε τον χρόνο έναρξης της συζήτησης σε υπερκομματικό επίπεδο, προσθέτοντας ότι θα εξαντληθούν τα περιθώρια διαλόγου για το νέο σύστημα. Την ίδια στάση εμφανίζεται να υιοθετεί στο θέμα της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών, παρότι υπάρχει εκπεφρασμένη θέση του Κυρ. Μητσοτάκη και σχέδιο από τον Κυρ. Πιερρακάκη για μείωση της γραφειοκρατίας στο υπάρχον σύστημα αξιολόγησης των εκπαιδευτικών.
Πόσος πολιτικός χρόνος υπάρχει; Μήπως είναι λίγος για μεταρρυθμίσεις και ικανός για ψηφοθηρικό χάιδεμα αυτιών;
