Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός έδειξε με τον πιο γλαφυρό τρόπο αυτό που υποψιαζόμασταν όλοι: πόσο εύκολο είναι να πιάσει κάποιος «Κώτσο» τον ένοικο του Λευκού Οίκου. Αρκεί να βάλει στη φάκα την προοπτική μιας «εύκολης νίκης», την οποία ο Ντόναλντ Τραμπ θα πανηγυρίσει υπό τους ήχους του YMCA και θα πουλήσει στους αγράμματους που τον πιστεύουν.
Αυτό έκανε ο Βλαντιμίρ Πούτιν με την Ουκρανία. Υποσχέθηκε μια «εύκολη ειρήνη» στην Ουκρανία –προεκλογική υπόσχεση του Τραμπ– για να συνεχίσει με σκληρότερα μέσα τον πόλεμο. Το ίδιο πέτυχε και ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου. Δυναμίτισε τις συνομιλίες που η κυβέρνηση Τραμπ έκανε με την ιρανική ηγεσία, βομβαρδίζοντας το Ιράν. Να θυμίσουμε ότι στις 15 Μαΐου ο πλανητάρχης δήλωνε ότι «είμαστε κοντά σε συμφωνία» για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν. Στις 27 Μαΐου δήλωνε ότι οσονούπω ολοκληρώνεται η συμφωνία. Στις 13 Ιουνίου, μετά τις αεροπορικές επιδρομές του Ισραήλ, έγραφε «παραμένουμε δεσμευμένοι σε μια διπλωματική λύση για το θέμα των πυρηνικών του Ιράν».
Οταν το Ισραήλ απέκτησε τον πλήρη έλεγχο του εναέριου χώρου του Ιράν, ο Τραμπ έγινε αυτό που οι Αμερικανοί αποκαλούν «freerider», ήτοι τζαμπατζής. «Κυριαρχήσαμε στον εναέριο χώρο του Ιράν», είπε και έγραψε με κεφαλαία «ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΑΝΕΥ ΟΡΩΝ» (TruthSocial, 17.6.2025). Μετά έδωσε περιθώριο δύο εβδομάδων για τη συνθηκολόγηση, για να βομβαρδίσει σε λιγότερο από 48 ώρες. Προηγουμένως είχε εκστομίσει τη μνημειώδη δήλωση: «μπορεί να το κάνω, μπορεί και όχι. Κανείς δεν ξέρει τι θα κάνω» (18.6.2025).
Σε ορθολογικούς καιρούς, η τελευταία δήλωση από μόνη της θα έπρεπε να ψυλλιάσει τους επιστήμονες με τις άσπρες μπλούζες, ή έστω τους Ρεπουμπλικανούς, ότι κάτι δεν πάει καλά με τον 79χρονο που εξέλεξαν. Αλλά η πνευματική διαύγεια του ανθρώπου που ελέγχει χιλιάδες πυρηνικές κεφαλές είναι ένα μόνο από τα προβλήματα του κόσμου σήμερα. Το άλλο είναι ο αναβρασμός στον ισλαμικό κόσμο, που μπορεί να έχει απρόβλεπτες συνέπειες.
Ολοι οι πρόεδροι των ΗΠΑ είχαν τις βόμβες GBU-57, που με περίσσιο θαυμασμό περιγράφουν διάφοροι στα κανάλια. Δεν φοβόνταν το Ιράν· αμελητέα στρατιωτική δύναμη σε σχέση με τις ΗΠΑ. Το μόνο που έτρεμαν ήταν η σύγκρουση πολιτισμών. Εξ ου και σε κάθε πόλεμο –δικαιολογημένο (Αφγανιστάν) ή αδικαιολόγητο (Ιράκ)– τόνιζαν ποικιλοτρόπως ότι δεν υπάρχει σταυροφορία. Κι αυτό επειδή πλεονάζουν οι θεοπάλαβοι, οι οποίοι αντιδρούν ασχέτως του τι θα κάνουν τελικώς οι μουλάδες του Ιράν. Ενα πιθανό κύμα ισλαμικής τρομοκρατίας στις ΗΠΑ θα είναι το τελικό πλήγμα σε μια δημοκρατία, που έτσι κι αλλιώς ασθενεί βαρύτατα από την 21η Ιανουαρίου 2025 και μετά.
