Μπορεί η γειτονιά μας να φλέγεται και οι κίνδυνοι να πολλαπλασιάζονται, αλλά στα καθ’ ημάς η πολιτική ζωή εξαντλείται σε έναν ιδιότυπο μικρόκοσμο που δεν βλέπει πέρα από τη μύτη του. Ακριβώς την ώρα που η αγωνία κορυφώνεται για το πώς θα εξελιχθεί η σύρραξη στη Μέση Ανατολή, εδώ έχουμε μάχες οπισθοφυλακής. Ακόμη χειρότερα, εκδηλώνονται μικροεγωισμοί από πρώην που, ενδεχομένως, δεν έτυχαν της «φροντίδας» που πιστεύουν ότι δικαιούνται. Και για να συμπληρωθεί η εικόνα, ένα τμήμα της αντιπολίτευσης σε παραλογισμό μιλάει για εσχάτη προδοσία και λαμβάνει αποστομωτική απάντηση στη Βουλή, αλλά δεν πτοείται. Ο παραλογισμός σε όλο του το μεγαλείο, και η πολιτική ζωή συνεχίζεται με ένα ρεπερτόριο που, ευτυχώς, δεν το συμμερίζονται οι πολίτες στην πλειονότητά τους. Βεβαίως, το… δηλητήριο ρέει άφθονο και ένας θεός ξέρει τι θα μας προκύψει στο μέλλον.
Η κυβέρνηση, που εκ των πραγμάτων αντιλαμβάνεται τις δυσκολίες της περιόδου, προσπαθεί να ισορροπήσει σε τεντωμένο σκοινί, καθώς οι συνθήκες είναι δύσκολες και κυρίως απρόβλεπτες. Σε αυτή την ταραγμένη εποχή, αντί να εστιάσει όλες της τις δυνάμεις στα κρίσιμα μέτωπα, αναγκάζεται να ξοδεύει χρόνο και πολιτικό κεφάλαιο στη διαχείριση της παραζάλης. Βεβαίως, αν σκεφτεί κανείς εντελώς κυνικά, όλοι αυτοί που επιτίθενται με σφοδρότητα στην κυβέρνηση και προσωπικά στον Κυριάκο Μητσοτάκη μάλλον του στρώνουν τον δρόμο για μία ακόμη τετραετία. Δεν αντέχουν σε κριτική όλα αυτά που συμβαίνουν και μόνον προβοκάτορες ή αφελείς θα μπορούσαν να κάνουν αυτού του είδους την πολεμική στον πρωθυπουργό.
Η κυβέρνηση, που αντιλαμβάνεται τις δυσκολίες της περιόδου, προσπαθεί να ισορροπήσει σε τεντωμένο σκοινί, καθώς οι συνθήκες είναι δύσκολες και κυρίως απρόβλεπτες.
Για παράδειγμα, με την επίθεση των πρώην και ειδικότερα του Αντώνη Σαμαρά εις βάρος του κ. Μητσοτάκη, η εικόνα ευνοεί απείρως τον πρωθυπουργό, για πολλούς και διαφορετικούς λόγους. Οταν μάλιστα μεταξύ αυτών που χειροκροτούσαν τον κ. Σαμαρά στο Πολεμικό Μουσείο ήταν και αρκετοί από εκείνους που πριν από μερικά χρόνια τον φώναζαν γερμανοτσολιά… Προφανώς δεν ευθύνεται ο πρώην πρωθυπουργός για το ακροατήριο σε μια εκδήλωση, αλλά θα έπρεπε να ξέρει πού πήγε και ποια ανακλαστικά προκαλεί με τα λεγόμενά του. Και επειδή πολλά φημολογούνται για ίδρυση νέου κόμματος, δεν έχει παρά να το ανακοινώσει, αν και λογικά η πολιτική του ευφυΐα μάλλον θα τον προστατέψει από ένα αχρείαστο λάθος. Ο Κώστας Καραμανλής, ασφαλώς πολύ πιο προσεκτικός, έκανε διάφορες διαπιστώσεις –ορισμένες εκ των οποίων είναι ακριβείς– ωστόσο ένας πρώην πρωθυπουργός γνωρίζει ότι στην πολιτική πραγματικότητα όλα είναι εντελώς διαφορετικά. Σε κάθε περίπτωση, ο κ. Καραμανλής έχει δικαίωμα, ενίοτε δε και υποχρέωση, να διατυπώνει δημοσίως τις απόψεις του, όμως πρέπει κάποια στιγμή να μιλήσει και για τα δικά του λάθη, για τα οποία αποφεύγει να πει έστω και μία λέξη.
Με όλα αυτά, πάντως, παραμένει η θλιβερή διαπίστωση της απουσίας εναλλακτικής πολιτικής πρότασης, που δεν εξυπηρετεί κανέναν και σίγουρα όχι την προοπτική της χώρας.
