Επιτέλους κάποιος είπε τα πράγματα με το όνομά τους. Ο καγκελάριος της Γερμανίας κ. Μερτς: «Το Ισραήλ κάνει τη βρώμικη δουλειά». Κοινώς το Ισραήλ κάνει αυτό που όλοι θα θέλαμε να κάνουμε, αλλά δεν τολμάμε ή δεν μπορούμε να το κάνουμε. Εξουδετέρωσε τη Χαμάς στη Γάζα και τη Χεζμπολάχ στον Λίβανο και τώρα συγκρούεται με τη μητρική των τρομοκρατικών οργανώσεων, το Ιράν των Μουλάδων. Η δήλωση Μερτς σηματοδοτεί μια στροφή στην ευρωπαϊκή πολιτική απέναντι σε καθεστώτα και οργανώσεις που έχουν ως σκοπό ύπαρξης την απαλλαγή του κόσμου που έφτιαξε ο Αλλάχ από τους σατανάδες της Δύσης; Η τοποθέτησή του, εκτός από την πρώτη της ανάγνωση, έχει και μια πιο σημαντική. Είναι η παραδοχή ότι το Ισραήλ δεν πολεμάει μόνο για την ύπαρξή του, αλλά πολεμάει και για όλους εμάς. Πολεμάει για να υπερασπισθεί τις αξίες του δυτικού πολιτισμού. Ας μην ξεχνάμε ότι στο Σύνταγμα του Ιράν περιλαμβάνεται ως όρος η καταστροφή της δημοκρατίας των εννέα εκατομμυρίων. Και μετά έπεται η συνέχεια. Αυτό που διακυβεύεται τώρα στη Μέση Ανατολή, αλλά και στην Ουκρανία, είναι, εκτός των άλλων, το μέλλον του πολιτισμού μας. Το Ισραήλ που από συστάσεώς του έχει μάθει να πολεμάει για την ύπαρξή του είναι το προκεχωρημένο φυλάκιο της Δύσης σε ένα περιβάλλον που, ακόμη κι αν δεν απεργάζεται την καταστροφή της, την αντιμετωπίζει εχθρικά. Η πολιτισμική διάσταση του πολέμου εξηγεί και την υποστήριξη του σιιτικού Ιράν από τη χριστιανική Ρωσία. Τους συνδέει η εχθρότητα προς τη Δύση. Εξηγεί και τη στάση της Τουρκίας του Ερντογάν, η οποία πολιτισμικά κάνει ό,τι μπορεί για να απαλλαγεί από τη φιλοδυτική της παράδοση.
Η βρώμικη δουλειά του Ισραήλ ξεκίνησε με την εξουδετέρωση της Χαμάς και της Χεζμπολάχ, με τη βοήθεια της Αμερικής και την ηθική συμπαράσταση της Ευρώπης. Οι ηγέτες της συνεχάρησαν το Ισραήλ για τις επιτυχίες του, ενώ παρακολουθούσαν την εμφάνιση ενός νέου εξτρεμισμού που ξυπνούσε όχι και τόσο παλιές μνήμες. Ο αντισημιτισμός αυτή τη φορά κρατούσε παλαιστινιακές σημαίες. Και το κυριότερο, είχε αριστερό πρόσημο. Οι πολιτικές ηγεσίες έκαναν πως δεν βλέπουν αφού στη σημερινή Ευρώπη ο εξτρεμισμός ταυτίζεται με την Ακροδεξιά. Και γι’ αυτό η δήλωση του κ. Μερτς δεν έχει μόνο πολιτική βαρύτητα. Εχει και συνειδησιακό εκτόπισμα. Επιτέλους συνειδητοποιήστε ότι έχουμε πόλεμο και στον πόλεμο κάποιος πρέπει να κάνει και τη βρωμοδουλειά. Η ανθρωπιστική κρίση στη Γάζα σίγουρα έχει φθάσει στα όριά της. Επρεπε να έχουν ήδη σταματήσει οι επιχειρήσεις του Ισραήλ, αν και όσο ακόμη υπάρχουν οι όμηροι –ζωντανοί ή νεκροί– το βλέπω δύσκολο. Επιτέλους κάποιος ηγέτης εγκατέλειψε την αφ’ υψηλού ευγένεια της ευρωπαϊκής πολιτικής και είπε τα πράγματα με το όνομά τους. Η Ευρώπη χρωστάει στο Ισραήλ.
