Εντυπη έκδοση. Eντείνεται η φημολογία περί πιθανής επιστροφής του Αλέξη Τσίπρα στο πολιτικό προσκήνιο, με τον πρώην πρωθυπουργό να αποφεύγει μεν τις βιαστικές κινήσεις, αλλά παράλληλα να εστιάζει στην αδυναμία των υφιστάμενων κομμάτων στον χώρο της ευρύτερης Κεντροαριστεράς να προβάλουν μια αξιόπιστη εναλλακτική εξουσίας.
Το τελευταίο διάστημα εργάζεται μεθοδικά για την ανανέωση της δημόσιας εικόνας του, το λεγόμενο re-branding, επιλέγοντας στοχευμένες δημόσιες παρεμβάσεις όπου, αφενός ασκεί κριτική στην κυβέρνηση, την οποία κατηγορεί ότι έχει προκαλέσει κρίση εμπιστοσύνης στους θεσμούς και στο κράτος δικαίου και μιλάει για «εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης από ένα κράτος ευθύνης και όχι διαπλοκής», και αφετέρου εστιάζει στις παγκόσμιες προκλήσεις, προκρίνοντας την ανάγκη οι προοδευτικές δυνάμεις να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά την Ακροδεξιά στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ. Αυτό έκανε και πρόσφατα ως επισκέπτης ομιλητής στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ.
Επικρίνει την απορρύθμιση και τις ιδιωτικοποιήσεις, υποστηρίζοντας ότι έχουν οδηγήσει σε εντεινόμενη ανισότητα, με αποτέλεσμα πολλοί πολίτες να νιώθουν προδομένοι και απροστάτευτοι. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο επισημαίνει την επείγουσα ανάγκη για ένα ανανεωμένο όραμα, που θα ανταποκρίνεται σε αυτές τις προκλήσεις, προωθώντας τις δημοκρατικές αξίες και την κοινωνική δικαιοσύνη.
Μιλάει για νέο «πατριωτισμό» απευθυνόμενος σε ένα ευρύ φάσμα του εκλογικού σώματος.
Σε μια προσεκτική μετατόπιση ώστε να αυξήσει την απήχησή του σε ένα ευρύτερο ακροατήριο δεν περιορίζεται στη μετωπική επίθεση κατά της κυβέρνησης, αλλά στρέφει τα πυρά του και κατά της ασαφούς στάσης της Αριστεράς απέναντι στις ανησυχίες των πολιτών για ζητήματα όπως η ασφάλεια.
Είναι σαφές ότι η συχνή παρουσία του στη διεθνή σκηνή είναι μέρος του σχεδίου επιστροφής του στην ενεργό πολιτική δράση. Σε αυτήν την κατεύθυνση κινήθηκε και η προχθεσινή ομιλία του στην ετήσια διάσκεψη του «Ινστιτούτου Αλέξη Τσίπρα» όπου μίλησε για νέο «πατριωτισμό» απευθυνόμενος σε ένα ευρύ φάσμα του εκλογικού σώματος και για την ανάγκη μιας «πολιτικής πρωτοβουλίας που θα διατρέχει όλα τα προοδευτικά κόμματα».
Η ίδρυση νέου κόμματος δεν μπορεί να στοχεύει στο 18% που ο ίδιος έλαβε στις εκλογές του Ιουλίου του ’19, αλλά σε ένα ποσοστό άνω του 20% που θα θέτει τις βάσεις για τη διεκδίκηση της εξουσίας, κάτι για το οποίο οι συνθήκες δεν δείχνουν ακόμη ώριμες.
Υπό αυτό το πρίσμα, παρακολουθεί τις εξελίξεις από ασφαλή απόσταση και προετοιμάζει το έδαφος. Το πιθανότερο είναι πως θα περιμένει μέχρι τις επόμενες εθνικές εκλογές και το πολιτικό σκηνικό που θα διαμορφωθεί, για να διαπιστώσει αν ένα σημαντικό μέρος της κοινωνίας τον θεωρεί πειστική εναλλακτική, ώστε μια επιστροφή του να έχει πιθανότητες επιτυχίας.
