Για έναν άνθρωπο που δίστασε να μπει στην πολιτική, το ένστικτο αυτοσυντήρησης του πρωθυπουργού μπορεί να είναι τελικά το καλύτερο χαρτί του, μεγαλύτερο ακόμη και από την ικανότητά του να επιλέγει χρήσιμους συνεργάτες ή από το διεθνές προφίλ του.
Κάθε φορά που μία πολιτική κρίση πλήττει τη δημοφιλία του, παροχές όπως η επιδότηση του ενοικίου στερούσαν από την αντιπολίτευση το πρόσφορο έδαφος προεκλογικών υποσχέσεων, που θα έπειθαν τους ψηφοφόρους να δοκιμάσουν τις κυβερνητικές της προοπτικές.
Εξ ου και η τελευταία πλειοδοτεί με το αίτημα για την επιστροφή του 13ου και του 14ου μισθού. Οι κοινωνικές παροχές τείνουν να γίνουν το μέτρο της επιτυχίας σε μια χώρα όπου η οικονομική κρίση εξανέμισε το ένα τέταρτο του ΑΕΠ της, ενώ μία δεκαετία μετά και χωρίς να έχει ανακάμψει ακόμη πλήρως, οι μισθοί παραμένουν χαμηλοί. Αλλά η βιωσιμότητα των δημοσίων οικονομικών εξακολουθεί να θέτει το πλαίσιο.
Από μακριά, πάντως, και παρά τη φθορά της δεύτερης τετραετίας, η πολιτική κυριαρχία του Κυριάκου Μητσοτάκη φαντάζει απόλυτη. Στις Ηνωμένες Πολιτείες αντιμετωπιζόταν ως παράδειγμα προς μίμηση στην πρώτη του θητεία, επειδή κατάφερε να νικήσει τον λαϊκισμό του Αλέξη Τσίπρα με το μεταρρυθμιστικό προφίλ του και την αποτελεσματική διαχείριση της πανδημίας. Στη δεύτερη θητεία, η διεθνής συγκυρία έχει αλλάξει δραματικά, ο λαϊκισμός επανέρχεται δριμύτερος, το διεθνές σύστημα κλονίζεται και η αστάθεια απειλεί την παγκόσμια οικονομία. Σε αυτό το πλαίσιο είναι που το ένστικτο της αυτοσυντήρησης γίνεται απαραίτητο και στις διεθνείς σχέσεις.
Τις εξαιρετικές ελληνοαμερικανικές σχέσεις μπορούμε να αξιοποιήσουμε με ευρύ όφελος.
Σε καιρό κρίσης στις σχέσεις με τις ΗΠΑ, οι Καναδοί ψηφοφόροι επέλεξαν έναν ευφυή τραπεζίτη που μπορεί να μην είχε εκλεγεί ποτέ μέχρι τώρα σε κάποιο αξίωμα, αλλά έχει ήδη επιδείξει πολιτικές αρετές, όπως η διαπραγματευτική ικανότητα αλλά και η ιδεολογική ακεραιότητα, με το βίντεο στο οποίο παρομοιάζει την καναδική δημοκρατία με την αθηναϊκή να γίνεται viral. Χαρακτηριστική ήταν επίσης η απάντηση του Μαρκ Κάρνεϊ στον Αμερικανό πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ ότι κάποια πράγματα, ο Καναδάς όπως και ο Λευκός Οίκος, δεν είναι προς πώληση. Ο Κάρνεϊ θα χρειαστεί ευελιξία, ψυχραιμία και περίσσευμα διπλωματικής ικανότητας στη σχέση του με τον πρόεδρο των ΗΠΑ. Το ίδιο, λιγότερο ή περισσότερο, και οι Ευρωπαίοι ηγέτες.
Εχοντας αποδείξει την ανθεκτικότητά του, πλέον ο Ελληνας πρωθυπουργός αναμετρείται και με την υστεροφημία του: Πώς θα αφήσει τη χώρα στο τέλος της θητείας του. Στο εσωτερικό, οι μεταρρυθμίσεις που θα βελτιώσουν τις βασικές υπηρεσίες του κράτους και θα προσφέρουν ένα καλύτερο μέλλον στους νέους παραμένουν ημιτελείς και χρειάζονται νέα δυναμική. Και στο εξωτερικό, με τις συμμαχίες πάνω στις οποίες έχουμε χτίσει την ασφάλεια και την ευημερία της Ελλάδας να δοκιμάζονται, διατηρούμε ένα πλεονέκτημα: τις εξαιρετικές ελληνοαμερικανικές σχέσεις, τις οποίες μπορούμε να αξιοποιήσουμε προς όφελος όχι μόνον της χώρας μας, αλλά και των διατλαντικών σχέσεων.
* Η κ. Κατερίνα Σώκου είναι Nonresident Senior Fellow στο Atlantic Council και Ερευνήτρια Εξωτερικού στο ΕΛΙΑΜΕΠ.
