Δεν είχε εξ αρχής καμία πιθανότητα επιτυχίας η διπλωματική επιλογή της ελληνικής κυβερνήσεως να συνδυάσει τη συναίνεσή της στη συμμετοχή της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Αμυνα με άρση του ψηφίσματος που υιοθέτησε η τουρκική Εθνοσυνέλευση το 1995, η οποία προβλέπει ότι η επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων στα 12 μίλια στο Αιγαίο θα αποτελούσε για την Αγκυρα casus belli ή αιτία κηρύξεως πολέμου εναντίον της Ελλάδος.
Το γνώριζε άριστα αυτό ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, αλλά επέλεξε να δώσει μια μάχη, προσβλέποντας εις την «ευαισθητοποίηση» των Ευρωπαίων εταίρων προς την Ελλάδα, έναντι της Τουρκίας. Αλλά και για να διασκεδάσει την κριτική που του ασκείται για τον χειρισμό των ελληνοτουρκικών θεμάτων από την αντιπολίτευση και από μερίδα στελεχών της Ν.Δ.
Δήλωσε μάλιστα ο κ. Μητσοτάκης ότι κατά την προσεχή συνάντησή του με τον πρόεδρο της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν θα θέσει θέμα της άρσεως του casus belli, και είναι βέβαιο πως θα το κάνει. Η απάντηση που πιθανότατα θα λάβει είναι ότι το ψήφισμα του 1995 δεν συνιστά «απειλή», αλλά «προειδοποίηση» περί της αντιδράσεως της Αγκυρας εις την περίπτωση που η Ελλάς επεξέτεινε τα χωρικά της ύδατα στο Αιγαίο.
Διατυπώνεται κάποιος προβληματισμός για τις συνέπειες που ενδέχεται να έχει η στάση της Ελλάδος στο πλαίσιο της Ε.Ε. σχετικώς με τη συμμετοχή της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Αμυνα. Δεν είναι πιθανόν, ωστόσο, να υπάρξει επιδείνωση των σχέσεων της Αγκυρας με την Αθήνα. Η στρατηγική αναβάθμιση της Τουρκίας σε περιφερειακή δύναμη έχει αναγνωρισθεί, εμπράκτως, από την Ε.Ε. και από τις ΗΠΑ. Τη μάχη για τη σημαία δίδει στις μέρες μας η κυβέρνηση, όπως συμβαίνει εδώ και μισό αιώνα. Και θα υπάρξουν τοποθετήσεις υποστηρικτικές της φιλοτιμίας των Ελλήνων.
«Η Ελλάς μπορεί να λειτουργήσει ως πρότυπο στη Νοτιοανατολική Ευρώπη, ενισχύοντας τον ηγετικό της ρόλο σε πρωτοβουλίες για την περιφερειακή ασφάλεια», δήλωσε ο υπουργός Αμύνης των ΗΠΑ Πιτ Χέγκσεθ. Κάτι θα βρουν επίσης ικανοποιητικό για την Αθήνα να ενσωματώσουν οι έμπειροι γραφειοκράτες της Ε.Ε. στις αποφάσεις του Συμβουλίου Κορυφής, όταν θα έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία της Ευρωπαϊκής Αμυνας. Αλλά εκείνο που μετράει πάντα είναι το ειδικό βάρος της κάθε μιας χώρας.
