H νίκη στις προεδρικές εκλογές της περασμένης Κυριακής στη Ρουμανία του φιλοευρωπαίου υποψηφίου Νικούσορ Νταν προκάλεσε ανακούφιση στην Ευρωπαϊκή Ενωση και στο ΝΑΤΟ, από την άποψη ότι δεν τίθεται από την ηγεσία της χώρας υπό αμφισβήτηση ο γεωπολιτικός προσανατολισμός της.
Ο κεντρώος υποψήφιος κάλυψε μια διαφορά 25 και πλέον μονάδων στον δεύτερο γύρο από τον ακροδεξιό, φιλοτραμπικό κατά δήλωσή του και (κρυφο)φιλορώσο αντίπαλό του Τζόρτζε Σιμιόν, κάνοντας μια θεαματική ανατροπή. Αν και στην αρχή ο Σιμιόν φάνηκε να παραδέχεται την ήττα, μόλις ο Ελον Μασκ και το Κρεμλίνο άφησαν υπονοούμενα περί νοθείας, τα «γύρισε» δηλώνοντας ότι αμφισβητεί το αποτέλεσμα.
Το δίλημμα Ευρώπη ή Ανατολή, που έθεσε ο Νταν, φαίνεται ότι κινητοποίησε τους ψηφοφόρους, οι οποίοι συνειδητοποιώντας το διακύβευμα έσπευσαν στην κάλπη, με το ποσοστό συμμετοχής να φτάνει στο 57%. Οι Ρουμάνοι της διασποράς εκτιμάται πως έκαναν τη διαφορά ψηφίζοντας «μονοκούκι» τον φιλοευρωπαίο Νταν, όπως και η ουγγρική μειονότητα της Τρανσυλβανίας, η οποία αρνήθηκε να υπακούσει στα κελεύσματα του Ορμπαν, ενώ σε μια, μάλλον μοναδική, περίπτωση, στις εκλογές ψήφισε και η πρόεδρος γειτονικής χώρας, της Μολδαβίας, Μάια Σάντου, καθώς ανήκει στους 70.000 Μολδαβούς που έχουν διπλή υπηκοότητα.
Τώρα που τα επινίκια κοπάζουν, αναδύεται η πραγματικότητα μιας βαθιά διχασμένης Ρουμανίας. Οπως το έθεσε την επομένη ο πρώην πρόεδρος της χώρας, Τραϊάν Μπασέσκου, «υπάρχουν πέντε εκατομμύρια Ρουμάνοι που θα προτιμούσαν έναν ηγέτη που θα είχε την έγκριση της Μόσχας. Με ανησυχεί πολύ το γεγονός ότι πέντε εκατομμύρια άνθρωποι επέλεξαν την ανατολική λύση. Πρέπει να αποκρυπτογραφήσουμε τι συνέβη στους Ρουμάνους που πέρασαν από έναν έντονο φιλοευρωπαϊσμό στην απόρριψη της ευρωπαϊκής και της διατλαντικής ιδέας. Εχουμε ένα μεγάλο πρόβλημα που πρέπει να το αναλύσουμε και να το αντιμετωπίσουμε». Αυτή είναι μια πραγματικότητα που χαρακτηρίζει και διαιρεί τις κοινωνίες των χωρών της ΝΑ Ευρώπης που πέρασαν σοβιετική κατοχή.
Η Ρουμανία αποτελεί βασικό πυλώνα στην αμυντική ασπίδα της Δύσης για την αναχαίτιση εξάπλωσης της ρωσικής επιρροής στα Βαλκάνια και, κυρίως, της επιθετικότητας της σημερινής ηγεσίας του Κρεμλίνου.
Ενδεχόμενη νίκη του Σιμιόν θα έφερνε στο πηδάλιο της χώρας έναν αμφισβητία του υφιστάμενου γεωπολιτικού στάτους, γεγονός που με δεδομένες τις ενισχυμένες εξουσίες του προέδρου θα προκαλούσε τριγμούς στο νότιο κέρας του δυτικού αμυντικού τόξου, από τη Βαλτική έως τη Μαύρη Θάλασσα.
Με το αποτέλεσμα της κάλπης ο κίνδυνος αυτός απομακρύνθηκε, αλλά δεν εξέλειψε. Ο φιλοευρωπαίος Νταν θα πρέπει να ορίσει νέα κυβέρνηση και να προχωρήσει σε αντιλαϊκά και αντιδημοφιλή μέτρα στην οικονομία, τα οποία πολύ εύκολα μπορεί να στείλουν μεγάλο μέρος όσων τον ψήφισαν τώρα στο εθνικολαϊκιστικό και φιλορωσικό στρατόπεδο.
