Μπορεί το πόρισμα του καθηγητή του ΕΜΠ Δημήτρη Καρώνη να διέλυσε τις θεωρίες συνωμοσίας που είχαν προσλάβει διαστάσεις επιδημίας στον δημόσιο διάλογο για τα όσα ακολούθησαν τη μοιραία σύγκρουση των τρένων στα Τέμπη, αλλά οι έμποροι της συμφοράς συνεχίζουν ακάθεκτοι. Είναι αυτονόητο ότι η δουλειά του καθηγητή δεν ήταν να αποδώσει ή να επιμερίσει ευθύνες για το δυστύχημα, ούτε να διαλύσει τους ισχυρισμούς όσων με μικροπολιτική στόχευση επιμένουν στη θεωρία του εγκλήματος και της συγκάλυψης. Εκανε αυτό για το οποίο τον επέλεξε ο ανακριτής και εξήγησε τι συνέβη χωρίς ίχνος έπαρσης ή υπερβολής.
Ωστόσο η πάση θυσία ακραία μικροπολιτική εκμετάλλευση της τραγωδίας συνεχίζεται πλέον χωρίς προσχήματα κόντρα στη λογική. Πολιτικοί κυρίως, επιμένουν σε σενάρια παρά τις διαψεύσεις, ενώ ορισμένοι εξ αυτών περισσότερο ευέλικτοι αναπροσαρμόζουν τις θέσεις τους κάθε δύο ημέρες ανάλογα με την επικαιρότητα. Αυτή η έλλειψη σοβαρότητας κυριαρχεί σε ένα σημαντικό αριθμό πολιτικών από όλο το φάσμα της αντιπολίτευσης, σε σημείο που είναι να αναρωτιέται κανείς για το θράσος ή την ανοησία τους.
Κάποιοι πολιτικοί αναπροσαρμόζουν τις θέσεις τους κάθε δύο ημέρες ανάλογα με την επικαιρότητα.
Για κάποιους βεβαίως υπάρχει η εξήγηση της ευτέλειας, καθώς σε όλη τους τη διαδρομή πολιτεύονται με ανάλογο τρόπο και δεν έχουν κανένα πρόβλημα να αντιφάσκουν. Οσο μάλιστα βλέπουν ότι ευνοούνται στις δημοσκοπήσεις καλπάζουν προς το… χάος και τον παραλογισμό χωρίς φρένο. Τα κόμματα και τα πρόσωπα είναι γνωστά καθώς και οι απόψεις τους που δυστυχώς –για πολλούς και διαφορετικούς λόγους– τις ακούει ένα κομμάτι της κοινωνίας.
Ωστόσο υπάρχει και ένα κόμμα που φιλοδοξεί να παίξει ρόλο στη διακυβέρνηση του τόπου και έχει σχεδόν αυτοκτονικά προσχωρήσει σε αυτό το μέτωπο της παραφροσύνης. Το ΠΑΣΟΚ εν προκειμένω, που βλέπει να κατρακυλά σταθερά στις δημοσκοπήσεις αλλά επιμένει να ταυτίζεται με φαιδρότητες και εξαλλοσύνες που προκαλούν απέχθεια στο κοινό που θα ήθελε να το επιλέξει στις επόμενες εκλογές. Το αξιοπερίεργο είναι ότι ο κ. Νίκος Ανδρουλάκης συνεχίζει σε μια γραμμή που του προκαλεί μόνον ζημία και δεν ακούει κανέναν. Ενώ διαπιστώνει εδώ και πέντε μήνες ότι αυτή η συμπόρευση με όσους συνωμοσιολογούν κοστίζει πολιτικά, εκείνος για να δικαιώσει το αρχικό του λάθος επιμένει στην ίδια πορεία με διάφορα προσχήματα και αστείες δικαιολογίες.
Αυτή η στάση του ΠΑΣΟΚ ενδεχομένως ευνοεί πρόσκαιρα τη Ν.Δ. που φαίνεται να ανακάμπτει δημοσκοπικά, αλλά σε βάθος χρόνου η ζημία αφορά όλο το υγιές πολιτικό σύστημα που ενδιαφέρεται για το μέλλον του τόπου. Η κυβέρνηση είναι προφανές ότι αισθάνεται πως βγαίνει από ένα τούνελ και θα επιδιώξει λογικά να εκμεταλλευτεί το μομέντουμ. Για να ξανακερδίσει όμως τη χαμένη της αξιοπιστία σε ένα κομμάτι της κοινωνίας που είχε κλονιστεί το τελευταίο διάστημα, δεν αρκεί να επιβεβαιώνεται η αδυναμία των άλλων ή να αντιπαραβάλλει τη σοβαρότητα με την πολιτική αγυρτεία. Απαιτείται κυρίως να βελτιώσει τις δικές της επιδόσεις και κυρίως να δημιουργήσει προσδο-κίες για το επόμενο διάστημα.
