Είναι χαρακτηριστικό της δημοκρατίας ότι οι εχθροί της σπεύδουν να επικαλεστούν τα δικαιώματα που τους παρέχει για να μπορέσουν να βρεθούν σε θέση να στερήσουν άλλους από τα ίδια δικαιώματα. Η Ευρώπη έχει μπει σε φάση όπου ακούμε πολλά για την παραβίαση των αρχών της δημοκρατίας όποτε κρατικές υπηρεσίες και θεσμοί επιχειρούν να προστατεύσουν τη δημοκρατία από ξένες παρεμβάσεις και εσωτερική υπονόμευση. Η Ρωσία και ακροδεξιοί σύμμαχοί της στην Ευρώπη έχουν πρωτοστατήσει σε διαμαρτυρίες για την ακύρωση των προεδρικών εκλογών στη Ρουμανία τον Δεκέμβριο και για την απόφαση γαλλικού δικαστηρίου τον Μάρτιο που στέρησε από τη Μαρίν Λεπέν το δικαίωμα του εκλέγεσθαι όταν καταδικάστηκε για υπεξαίρεση. Δεν είναι τυχαίο ότι και ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Τζέι Ντι Βανς θεώρησε σκόπιμο να καταγγείλει τους ηγέτες της Ευρώπης πως υποθάλπουν «εσωτερικό εχθρό», όχι επειδή ακροδεξιές αντιδημοκρατικές δυνάμεις προελαύνουν με τη στήριξη της Ρωσίας, αλλά επειδή οι χώρες προσπαθούν να αντισταθούν σε αυτή την επίθεση. Την Παρασκευή δημοσιοποιήθηκε η έκθεση της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Προστασίας του Συντάγματος της Γερμανίας που ταξινομεί το ακροδεξιό κόμμα «Εναλλακτική για τη Γερμανία» (AfD) ως «εξτρεμιστική οργάνωση». Αυτό πιθανότατα θα προκαλέσει νέο γύρο καταγγελιών από Μόσχα και Ουάσιγκτον, για τη δήθεν αντιδημοκρατική συμπεριφορά της ευρωπαϊκής «ελίτ», καθώς ο Βλαντιμίρ Πούτιν, ο Ντόναλντ Τραμπ, ο Βανς και ο Ελον Μασκ είναι μεταξύ των υποστηρικτών του ακροδεξιού κόμματος.
Είναι χαρακτηριστικό «ισχυρών ανδρών» τύπου Πούτιν, Τραμπ και Ερντογάν να μην αντιμετωπίζουν τους αντιπάλους τους σεβόμενοι τα δικαιώματα που απαιτούν από άλλους.
Ο Πούτιν μιλάει για δημοκρατία και δικαιώματα ενώ επιβάλλει στυγνή δικτατορία στους συμπατριώτες του και στα ουκρανικά εδάφη υπό ρωσική κατοχή. Ο Τραμπ και οι συνεργάτες του καταπατούν Σύνταγμα, νόμους, δικαστικές αποφάσεις και τις παραδόσεις των ΗΠΑ, αδιαφορώντας για βασικά ανθρώπινα δικαιώματα όπως το τεκμήριο της αθωότητας και την τήρηση των νόμιμων διαδικασιών. Οι δυνάμεις που αυτοί συμπαθούν στην Ευρώπη συμπεριλαμβάνουν την AfD, τη Λεπέν και τον Καλίν Γκεοργκέσκου, ο οποίος ήταν η αιτία που το Συνταγματικό Δικαστήριο της Ρουμανίας ακύρωσε τις προεδρικές εκλογές πέρυσι, κρίνοντας πως ο σχεδόν άγνωστος έως τότε νικητής του πρώτου γύρου, πριν από πέντε μήνες είχε ευνοηθεί από ρωσική ανάμειξη στη διαδικασία. Στη Γαλλία, στη Γερμανία και στη Ρουμανία οι αποφάσεις των αρχών βασίστηκαν στην τήρηση των νόμων των χωρών. Το γεγονός ότι ο Τραμπ δεν λογοδότησε για όσα κατηγορήθηκε στην πρώτη θητεία του είναι και ο λόγος που οι ΗΠΑ σήμερα αντιμετωπίζουν μια ασύλληπτης έντασης επίθεση στα θεμέλια της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου. Είναι χαρακτηριστικό «ισχυρών ανδρών» τύπου Πούτιν, Τραμπ και Ερντογάν να μην αντιμετωπίζουν τους αντιπάλους τους (και, συνεπώς, όλους τους πολίτες των χωρών τους) σεβόμενοι τα δικαιώματα που απαιτούν από άλλους.
Οι ευρωπαϊκές δημοκρατίες είναι υποχρεωμένες να υπερασπιστούν το πολίτευμά τους και τα συλλογικά κεκτημένα της Ενωσης, γνωρίζοντας από το ζοφερό παρελθόν τι ακολουθεί όταν δημοκρατίες παραδίδονται στους εχθρούς τους. Ομως, ως δημοκρατίες, είναι υποχρεωμένες και να τηρήσουν τους κανόνες για όλους και να αντιμετωπίσουν τους κινδύνους που θα προκύψουν. Στη Ρουμανία σήμερα διεξάγονται προεδρικές εκλογές, και οι δημοσκοπήσεις προβλέπουν πως ο Ζορζ Σιμιόν θα περάσει πρώτος στον δεύτερο γύρο της 18ης Μαΐου. Ο Σιμιόν μοιράζεται τα φιλορωσικά αισθήματα του Γκεοργκέσκου καθώς και την έχθρα του προς την Ε.Ε., το ΝΑΤΟ και την Ουκρανία. Στη Γερμανία, η νέα κυβέρνηση θα πρέπει να ζυγίσει εάν ενδεχόμενη απαγόρευση της AfD θα προκαλούσε επικίνδυνες αντιδράσεις και ενίσχυση της Ακροδεξιάς. Στη Γαλλία, οι πολιτικές εξελίξεις είναι απρόβλεπτες. Σε αυτά τα μέτωπα θα φανεί εάν η δημοκρατία μπορεί να αντισταθεί χωρίς να πάψει να είναι δημοκρατία.
