Ο ΒΟΑΣ κατάπιε ακέριο το αρνί και τώρα τό ‘χει ρίξει στον ύπνο. Μοιάζει κάπως σαν μεταπασχαλινή διαπίστωση, αλλά όχι. Το έχει καταπιεί αρκετό καιρό πριν από το Πάσχα το αρνάκι το άσπρο και παχύ, του θυμικού καμάρι, και δεν αποκλείεται, αν κρίνουμε από τα πριν τον ύπνο χαμόγελα του όφεως, τώρα να ονειρεύεται κατάποσιν και ολίγου τσομπάνη. Αν όχι κατάποσιν, φυλάκιση τουλάχιστον – που στην ουσία είναι ένα και το αυτόν. Αιωρείται πάντως και το ερώτημα αν πράγματι το έχει ρίξει στον ύπνο ο Βόας ή αν έτσι νομίζουμε λόγω ελλιπούς ενημέρωσης από τα ΜΜΕ, ενώ εκείνος κάπου περιοδέρπει εορτάζοντας το πλούσιο, ουρανοκατέβατο γεύμα που του προσφέρθηκε προς καταβρόχθισιν. Ή μήπως φταίει που έχει κλείσει η Βουλή για Πάσχα κι έχασε την προνομιούχα θέση που έχει εξασφαλίσει στα βροντόλαλα ορεινά της αίθουσας συνεδριάσεων; Αδημονούμε για τη συνέχεια που θα έχει η απροσδόκητη κι απότομα χλαπακωμένη μβούκα του Βόα. Θα συνεχιστεί η αυτοδιάθεση αμνών ή τελικά θα εισβάλουν και λύκοι στο κοπάδι;
Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ εν τω μεταξύ, πριν αλέκτορα φωνήσαι και πριν το χριστεπώνυμον πλήρωμα χωνέψει κομμάτι τα πασχαλινά βαριά, έσπευσε να το μπουκώσει μεταπασχαλινά δοσίματα κι επιδοσίματα. Περισσεύματα ουκ αμελητέα μεν από το περσινό τραπέζι, «ψίχουλα» όμως κατά τη στερεότυπη εκτίμηση των όποιων δοσιμάτων της όποιας κυβέρνησης από την όποια αντιπολίτευση – και δη τη miserabile visu Αριστερά. Πλην, μάζευε κι ας είν’ και ρώγες, που λένε παγίως και τα διαθέσιμα προς χάψιν από πάσης φύσεως Βόες και Λυκόρνια αρνάκια άσπρα κι αφελή, της ψήφου τους δεσπότες.
Οι άδειες οδηγών πωλούνται. Το διαλαλεί το έθνος, συνένοχο μεν, επικριτικό δε.
«ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ Πολιτείας να φτιάξουμε την κουλτούρα των οδηγών», λέει ο/η εξ άμβωνος ΜΜΕ. Αντε! Κι εγώ έλεγα ότι είναι θέμα των Σχολών Οδηγών. Ή, εκεί να δεις υπευθυνότητα, των κυρίων και κυριών του υπουργείου Μεταφορών που μετέχουν, με ύφος πολλά βαρύ κι ασήκωτο, στις επιτροπές κρίσεως των υποψήφιων οδηγών. Ενώ οι άδειες οδηγών πωλούνται. Διότι κάθε μηχανισμός για να λειτουργεί χρήζει τακτικού λαδώματος, θεσμοθετημένου μάλλον. Χρόνια και ζαμάνια κι αβέρτα κουβέρτα. Το διαλαλεί το ελληνικόν έθνος, συνένοχο μεν, επικριτικό δε. Μετά ξεχύνεται αεράτο κι αμέριμνο στους δρόμους κι όσους πάρει ο χάρος. Που είχε πάλι αξιόλογη συγκομιδή πασχαλιάτικα.
ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ; Το γεγονός πρώτα πρώτα απλής παρατήρησης του τρόπου οδήγησης των Ελλήνων στους δρόμους. Οχι περνάνε με καρακόκκινο, όχι οδηγούν μ’ ένα χέρι κι ο νους στο άλλο με το κινητό, όχι έχουν καταργήσει ν’ ανάβουν φλας όταν πρόκειται να στρίψουν ή ν’ αλλάξουν λωρίδα (καλά!), όχι κάνουν προσπεράσεις από δεξιά και ζικ ζακ ανάμεσα σε λωρίδες τρέχοντας σαν για να καταλάβουν το κουραδόκαστρο, αλλά και δεν δίνουν σημασία σε κανένα από τα τροχαία σήματα – ούτε καν το Στοπ τσεκάρουν πολλοί. Υστερα, κι επισήμως, ακούμε και διαβάζουμε τι διαπιστώνει η Τροχαία στους ελέγχους που ευδόκησε να πραγματοποιεί τελευταία, κι ακόμη όχι επαρκώς: Εκατοντάδες, χιλιάδες οι οδηγούντες που δεν διαθέτουν καν άδεια οδήγησης – φαντάσου να μπορούσες να διαπιστώσεις και πόσες απ’ τις επιδεικνυόμενες άδειες είναι αγορασμένες ή και ντιπ μαϊμού· συνηθέστατο φαινόμενο οι οδηγοί που βρίσκονται υπό την επήρεια αλκοόλ, αλλά και οδηγοί που εντέλει προκάλεσαν δυστυχήματα· ας μη μιλήσουμε για τα χιλιάδες ανασφάλιστα τροχοφόρα ή αυτά που κυκλοφορούν κι αδιαφορούν για τέλη κυκλοφορίας κι άλλα τέτοια «συστημικά τσιπάκια» που μας έχουν φορέσει σ’ όσους πληρώνουμε τέλη και ασφαλίζουμε κανονικά.
ΤΕΛΙΚΑ «Είναι θέμα Πολιτείας να φτιάξουμε την κουλτούρα των οδηγών»! Πώς; Εντείνοντας και παγιώνοντας τους ελέγχους αδειών οδηγών και τροχοφόρων.
