Τώρα που πολλοί ξεκινούν τη μεταπασχαλινή δίαιτα για να μειώσουν τις συνέπειες των καταχρήσεων που προηγήθηκαν, η πολιτική αντιπαράθεση μοιάζει με σύγκρουση χορτάτων που δεν νοιάζονται για τους πεινασμένους.
Αφορμή για αυτόν τον κύκλο της ακατανόητης σύγκρουσης στάθηκε το διαβόητο πλεόνασμα που ξεπέρασε τις προσδοκίες και των πλέον αισιόδοξων. Αυτό που συνέβη δεν είναι ούτε θαύμα ούτε κάποιο μαγικό κόλπο του Κυριάκου Μητσοτάκη και της κυβέρνησής του. Εφαρμόστηκε με σχετική συνέπεια μια δημοσιονομική και φορολογική πολιτική που φαίνεται να αποδίδει καρπούς. Τα πολλά επιπλέον έσοδα είναι ξεκάθαρο ότι προήλθαν κυρίως από τον περιορισμό της φοροδιαφυγής, αν και έχουμε πολύ δρόμο ακόμη ώστε να σταματήσει αυτή η κραυγαλέα ανισότητα.
Η κυβέρνηση επέλεξε να στηρίξει με τα μέτρα που ανακοίνωσε τις πιο ευάλωτες κατηγορίες συμπολιτών μας και αυτό προφανώς έχει πολιτική στόχευση.
Μετά λοιπόν τα ευχάριστα νέα, η κυβέρνηση, που προφανώς γνώριζε λίγο νωρίτερα τα στοιχεία, έσπευσε να εξαγγείλει ένα πακέτο με παροχές και ένα με επενδύσεις. Λογικό και το ένα και το άλλο, καθώς η κυβέρνηση πολιτεύεται και η Ν.Δ. δεν είναι σύνδεσμος προσκόπων. Το πώς τα μοίρασε σηκώνει μεγάλη συζήτηση, καθώς μια φιλελεύθερη κυβέρνηση θα έπρεπε –λένε οι επικριτές της– να κοιτάξει τις επενδύσεις και την ανάπτυξη. Σωστό μεν, προβληματικό δε, καθότι η ανάπτυξη δεν προσέρχεται στις κάλπες. Εκεί πάνε οι πολίτες που έχουν ανάγκες και απαιτήσεις. Η κυβέρνηση επέλεξε να στηρίξει με τα μέτρα που ανακοίνωσε τις πιο ευάλωτες κατηγορίες συμπολιτών μας και αυτό προφανώς έχει πολιτική στόχευση.
Το παράδοξο όμως είναι πως η αντιπολίτευση καταγγέλλει σε υψηλούς τόνους την κυβέρνηση για επιδοματική πολιτική! Εδώ λοιπόν έχουμε το θαύμα, καθώς δύο τουλάχιστον κόμματα (το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ) κατηγορούν τον Μητσοτάκη ότι δεν είναι αρκούντως φιλελεύθερος! Σε αυτό το σημείο η επιστήμη σηκώνει ψηλά τα χέρια, καθώς τα εν λόγω κόμματα την ίδια στιγμή υποστηρίζουν ότι οι παροχές είναι ψίχουλα και θα έπρεπε η κυβέρνηση να είναι περισσότερο γενναιόδωρη. Με αυτή την παράδοξη προσέγγιση οι πολίτες μάλλον δεν θα καταλάβουν τίποτε από τις αντιπαραθέσεις και απλώς θα μετρήσουν τι ακριβώς θα εισπράξουν όταν έλθει η ώρα του λογαριασμού.
Η κυβέρνηση προφανώς έχει μεσοπρόθεσμη και μακροπρόθεσμη πολιτική, την οποία άλλωστε δεν κρύβει. Τον Σεπτέμβριο θα ανακοινώσει, αν δεν έχουμε άλλου είδους εκπλήξεις λόγω διεθνών αναταραχών, τα φορολογικά μέτρα που θα επιτρέψουν στη λεγόμενη μεσαία τάξη που παράγει να νιώσει μια κάποια αναγνώριση των δικών της θυσιών. Η αντιπολίτευση, που συνήθως βρίσκεται προ εκπλήξεων, έχει όλο τον χρόνο αν θέλει να επεξεργαστεί το δικό της σχέδιο με προτάσεις κοστολογημένες και σοβαρές ώστε να αιφνιδιάσει εκείνη την κυβέρνηση. Αυτό βεβαίως απαιτεί κάποιο κόπο και όχι ελαφρότητα με εξυπνακισμούς και τσιτάτα του περασμένου αιώνα. Η πολιτική είναι μαραθώνιος, και όσοι νομίζουν πως μπορούν με όρους τηλεοπτικής εκπομπής να ασκήσουν τον ρόλο τους, μάλλον θα συνεχίσουν να εκπλήσσονται και την επόμενη περίοδο.
