Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ του οποίου οι αποφάσεις συγκλονίζουν το σύνολο της ανθρωπότητος, ευθύς αμέσως μετά την επανεγκατάστασή του στον Λευκό Οίκο, στις 25 Ιανουαρίου, ούτε παραλογίζεται ούτε καινοτομεί. Νέα Παγκόσμια Τάξη φιλοδοξεί να διαμορφώσει ο κ. Τραμπ, με ηγέτιδα δύναμη τις ΗΠΑ. Και προς επίτευξη αυτού του στόχου, η προηγούμενη τάξη πραγμάτων –που επίσης δημιούργησαν οι Αμερικανοί– έπρεπε εκ βάθρων να αναμορφωθεί. Τα όσα συμβαίνουν σήμερα δεν συνιστούν παρέκκλιση, αλλά την κινητήριο δύναμη της αμερικανικής πολιτικής και κοινωνίας.
Η αναμόρφωση της ανθρωπότητος ως «προφανές πεπρωμένο» των Αμερικανών εισήχθη το 1845, από τον επιφανή πολιτικό αναλυτή και διπλωμάτη Τζον Ο’ Σάλιβαν, με στόχο την επιβολή των αξιών της ισότητος, της ελευθέρας συνειδήσεως και αξιοπρεπείας του ατόμου. Σε πρακτικό επίπεδο, βεβαίως, το δόγμα εκείνο εφαρμόσθηκε και στην απώθηση του Ινδιάνων και στην προσάρτηση του Τέξας ως «πολιτείας σκλάβων».
Σε διεθνές επίπεδο, το ιδεολόγημα του «προφανούς πεπρωμένου ετέθη σε εφαρμογή από τον Αμερικανό πρόεδρο Ουίλσον μετά τον Μεγάλο Πόλεμο, που οδήγησε στον κατακερματισμό των αυτοκρατοριών –Αψβούργων και Οθωμανών–, στην ανάδειξη ανεξαρτήτων κρατών ελευθέρων πολιτών, αλλά και στην έξαρση του εθνικισμού και στον Παγκόσμιο Πόλεμο, με ολέθριες συνέπειες.
Μετά την αυτοδιάλυση της ΕΣΣΔ, ο ιδεοληπτικός πρόεδρος Μπάιντεν αποφάσισε να θέσει σε εφαρμογή το δόγμα του «προφανούς πεπρωμένου», στηρίζοντας την ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ και στην Ε.Ε., που οδήγησε στην έκρηξη του ρωσοουκρανικού πολέμου και παρά πάσα προσδοκία της Δύσεως, στην εδραίωση του Ρώσου προέδρου Πούτιν στην εξουσία, στην οικονομική εξουθένωση και στην πολιτική αποδιοργάνωση των ευρωπαϊκών κρατών.
Η Παγκόσμια Τάξη που είχε διαμορφωθεί μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο έχει κλείσει τον κύκλο της και ο πρόεδρος Τραμπ επιχειρεί να διαμορφώσει Νέα Τάξη, απαλλαγμένη από ιδεολογικά βαρίδια, κάνοντας χρήση «επιχειρηματικών εργαλείων» για να αποκλείσει την απειλή αναδείξεως της Κίνας σε παγκόσμια οικονομική δύναμη.
Ο αντίπαλος του Αμερικανού προέδρου είναι ο Σι Τζινπίνγκ, ο ισχυρός άνδρας της Κίνας, που –όπως γράφει η Αγκελα Μέρκελ– στις επανειλημμένες συνομιλίες τις οποίες είχε μαζί της αναφερόταν συχνά στην ιστορία της ανθρωπότητος των τελευταίων 2.000 χρόνων. «Ο Σι τόνιζε ότι η Κίνα ήταν το οικονομικό και πολιτιστικό κέντρο του κόσμου για δεκαοκτώ από τους είκοσι αιώνες και μόνον στις αρχές του 19ου αιώνα έμεινε πίσω και πρέπει τώρα να επιστρέψει σε αυτή την ιστορική κανονικότητα, την οποία ονόμασε κινεζικό όνειρο, προφανώς κατά το αμερικανικό όνειρο».
Στα τέλη της δεκαετίας του ’70, ο αναμορφωτής της Κίνας Ντενγκ Σιαοπίνγκ αναφερόμενος στην εξωτερική πολιτική συμβούλευε επιγραμματικά: «Κρύψε τα ισχυρά σου σημεία και ανάμενε την κατάλληλη στιγμή». Φαίνεται ότι για τον Σι έφτασε η «κατάλληλη στιγμή». Με τον αντίπαλο αυτόν θα αναμετρηθεί ο πρόεδρος Τραμπ.
