Επιχαίρουν διάφοροι για την καταδίκη της κ. Λεπέν. Πέντε χρόνια στέρηση των πολιτικών της δικαιωμάτων, άρα απαγόρευση να θέσει υποψηφιότητα για οποιοδήποτε δημόσιο αξίωμα. Και τέσσερα χρόνια φυλάκιση, τα δύο με αναστολή και τα άλλα δύο με κατ’ οίκον περιορισμό. Ακουσα κάποιον να λέει «μια ακροδεξιά λιγότερη στην Ευρώπη». Ή, ακόμη καλύτερα, «τέλος εποχής για τη Λεπέν». Μακάρι να ήταν τόσο απλά τα πράγματα. Δεν μοιάζουν τόσο απλά, πάντως, για τους άμεσα ενδιαφερομένους. Ο πρωθυπουργός Φρανσουά Μπαϊρού δηλώνει «μπερδεμένος» από την απόφαση του δικαστηρίου. Λογικό. Αντιλαμβάνεται το πολιτικό αντίκρισμά της και τη δυναμική αποσταθεροποίησης που δημιουργεί. Στους αντίποδες ο Ζαν-Λικ Μελανσόν, που θα έπρεπε να επιχαίρει, δηλώνει ότι τους πολιτικούς τούς διώχνει ο λαός και όχι τα δικαστήρια. Ηταν πολιτική η δίκη της Μαρίν Λεπέν; Από μιαν άποψη, ναι. Κατά τους παρατηρητές, οι πολιτικές απόψεις του δικαστηρίου ήταν σε σύγκρουση με αυτές της Μαρίν Λεπέν. Θα μπορούσαν να την αθωώσουν; Κατά τους ειδήμονες, όχι. Απλώς θα μπορούσαν να εκδώσουν μιαν απόφαση με ανασταλτική ισχύ έως την εκδίκαση της έφεσης, ώστε να της επιτρέψουν να παρουσιασθεί στις προεδρικές του 2027. Το δικαστήριο απέρριψε την ανασταλτική λειτουργία της έφεσης με το αιτιολογικό της ενδεχόμενης υποτροπής. Ομως η κ. Λεπέν δεν είναι πια ευρωβουλευτής. Με ποιον τρόπο θα μπορούσε να επαναλάβει τα ίδια αδικήματα; Και μιλάμε για πλημμελήματα. Δεν πήρε τα χρήματα για να τα βάλει στους προσωπικούς της λογαριασμούς. Χρηματοδότησε το κόμμα της. Κατά τους νομικούς αναλυτές, η ποινή θα μπορούσε να μη στερήσει από την κ. Λεπέν τα πολιτικά της δικαιώματα.
Και για να είμαστε ρεαλιστές. Στις τελευταίες εκλογές, την ψήφισαν 12 εκατ. Γάλλοι. Και οι δημοσκοπήσεις τής δίνουν την πρώτη θέση. Η Λεπέν και το κόμμα της εκπροσωπούν μια ουσιαστική τάση της ευρωπαϊκής κοινωνίας. Επίδοξη ηγέτις του ευρωπαϊκού αναθεωρητισμού, ό,τι κι αν σημαίνει αυτό. Και βέβαια επίδοξη ηγέτις της Γαλλίας, η οποία δεν έχει το πολιτισμικό δικαίωμα να συμπεριφέρεται σαν την Τουρκία του Ερντογάν. Η απόφαση του δικαστηρίου το μόνο που μπορεί να επιτύχει είναι να ενισχύσει την πολιτική αστάθεια σε μια από τις ηγέτιδες δυνάμεις της Ευρώπης. Και να διευρύνει το κενό που χωρίζει ένα μεγάλο μέρος της ευρωπαϊκής κοινωνίας από τους θεσμούς της.
Η καταδίκη της Λεπέν είναι μάλλον βέβαιο ότι θα ενισχύσει τη δημοφιλία της. Την καταδιώκει το σύστημα. Το είπαν ήδη και οι υπασπιστές της, ο Ζορντάν Μπαρντελά και η Μαριόν Μαρεσάλ. Με ό,τι κι αν σημαίνει αυτό για τη Γαλλία και την Ευρώπη, η οποία μάλλον θα έπρεπε να είχε διδαχθεί από τον τρόπο που αντιμετώπισαν οι Δημοκρατικοί τον Τραμπ.
