Ανήκω σε εκείνους που πιστεύουν πως οι εξοπλισμοί στους οποίους προβαίνει η χώρα μας είναι αναγκαίοι. Και επίσης πιστεύω ότι οι αλλαγές –μεταρρυθμίσεις, αν δεν φοβόμαστε τη λέξη– τις οποίες υιοθετεί το υπουργείο Εθνικής Αμυνας είναι απαραίτητες, αν θέλουμε να έχουμε Ενοπλες Δυνάμεις που να είναι ικανές να επιτελέσουν το καθήκον τους. Δεν είναι δυνατόν να έχουμε έναν σύγχρονο στρατό χωρίς εκσυγχρονισμό τόσο στα οπλικά συστήματα όσο και στην οργάνωσή του. Στοιχειώδης μού φαίνεται ο ισχυρισμός αυτός.
Δυστυχώς, το πρόσφατο γεγονός με τα συνθήματα των υπαξιωματικών του Πολεμικού Ναυτικού κατά τη διάρκεια της παρέλασης της 25ης Μαρτίου ήρθε να μου δημιουργήσει αμφιβολίες για τις μέχρι τώρα απόψεις μου, αλλά και για την αποτελεσματικότητα του οργανωτικού εκσυγχρονισμού. Πολλοί, έστω κάποιοι, από τους τζάμπα μάγκες που φώναζαν τα συνθήματα θα στελεχώσουν τις υπερσύγχρονες φρεγάτες. Θα μπορούσε να τους έχει κανείς εμπιστοσύνη;
Δεν είμαι ειδικός, αλλά νομίζω ότι στις Ενοπλες Δυνάμεις η πειθαρχία αποτελεί ένα θεμέλιο της στοιχειωδώς ομαλής λειτουργίας τους. Στελέχη του στρατού που αυτονομούνται και συνθηματολογούν και μάλιστα αντίθετα με τις κυβερνητικές πολιτικές –τουλάχιστον τις επίσημες και δηλωμένες– τι μπορεί να αντιπροσωπεύουν και τι ικανότητες έχουν να ανταποκριθούν στις προσδοκίες και απαιτήσεις της χώρας τους, για την ικανοποίηση των οποίων άλλωστε πληρώνονται από τον κρατικό προϋπολογισμό;
Η ατιμωρησία, ένα φαινόμενο που χαρακτηρίζει όλους τους τομείς της χώρας μας, δεν είναι ίδιον ενός σύγχρονου κράτους και προφανώς στρατού.
Οι αντιδράσεις υπήρξαν χλιαρές. Δεν πείθομαι όμως ότι είναι και ειλικρινείς. Δεν μπορώ να έχω την απαραίτητη πληροφόρηση, αλλά αναρωτιέμαι κατά πόσο οι διοικητές των υπαξιωματικών που εξευτέλισαν τη σημαία τους έχουν απαλλαγεί από τα καθήκοντά τους, ως πρώτο βήμα στον διοικητικό έλεγχο. Ο πρωθυπουργός, αν θυμάμαι καλά, δήλωσε προσφάτως με άλλη ευκαιρία και πριν από το συμβάν για το οποίο κάνω λόγο, ότι οι παραβιάσεις των κανονισμών και τα πειθαρχικά αδικήματα θα διώκονται χωρίς δισταγμό. Θα ισχύσει κι εδώ το ίδιο ή θα φροντίσουν το υπουργείο Εθνικής Αμυνας και το Πολεμικό Ναυτικό να «θάψουν» την υπόθεση στο όνομα δεν ξέρω τίνος προσχήματος; Τέως υπουργός και νυν βουλευτής μάς προϊδέασε για κάτι τέτοιο. Ακόμη περισσότερο μας προϊδεάζει προς την κατεύθυνση αυτή η απαίτηση εν ενεργεία υπουργού να μην πετροβολούμε τα «παιδιά». Με βάση αυτό το δεδομένο δεν έχω πλέον καμιά αμφιβολία για την ποιότητα της υπουργικής δραστηριότητάς του και για το τι κράτος θα ήθελε να έχει. Προς την ίδια κατεύθυνση κινείται και η στάση μερίδας του Τύπου κάθε λογής, που έδειξε μια διάθεση να υποβαθμίσει το θέμα. Γιατί άραγε; Τέλος, υποτονική είναι και η αντίδραση ορισμένων κομμάτων της αντιπολίτευσης.
Αν βεβαίως η πολιτεία αποφύγει να φρονηματίσει παραδειγματικά όσους δεν σεβάστηκαν τη στολή τους και την επέτειο της έναρξης του πολέμου της Ανεξαρτησίας, τότε θα αισθανθώ ότι τα χρήματα που επενδύουμε σε εξοπλισμούς για την άμυνα της χώρας είναι πεταμένα λεφτά. Η ατιμωρησία, ένα φαινόμενο που χαρακτηρίζει όλους τους τομείς της χώρας μας, δεν είναι ίδιον ενός σύγχρονου κράτους και προφανώς στρατού.
*Ο κ. Κώστας Κωστής είναι ομότιμος καθηγητής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.
