Δεν ξέρω αν έγινε για λόγους επικοινωνιακού εντυπωσιασμού, αλλά η επίσκεψη του νέου αν. υπουργού Μεταφορών Κωνσταντίνου Κυρανάκη στον Σταθμό Λαρίσης κατά την πρώτη μέρα ανάληψης των καθηκόντων του ήταν μια αυτονόητη, απολύτως ορθή κίνηση.
Ο Σταθμός Λαρίσης, που –ας μην το ξεχνάμε– είναι ο κεντρικός σιδηροδρομικός σταθμός της πρωτεύουσας της χώρας, συνοψίζει τη θέση που έχει επιφυλάξει διαχρονικά το ελληνικό κράτος στο πιο φιλικό μέσο μαζικής, αστικής και υπεραστικής μεταφοράς, δηλαδή στο τρένο. Ακόμη κι αν από κεκτημένη ταχύτητα αποδώσουμε στον κ. Κυρανάκη επικοινωνιακή υστεροβουλία, θα υποστηρίξω ότι ο ελληνικός σιδηρόδρομος και εν γένει οι δημόσιες μεταφορές έχουν απελπιστική ανάγκη από λίγη «επικοινωνία» και «δημόσιες σχέσεις».
Το πρώτο πράγμα που έκανε ο νέος αναπληρωτής υπουργός Μεταφορών ήταν να επισκεφθεί μια εθνική ντροπή: τον Σταθμό Λαρίσης.
Χρειάζεται να βλέπουμε υπουργούς σε σταθμούς, σε αποβάθρες, σε συρμούς μετρό, σε τρένα, σε λεωφορεία, σε τρόλεϊ, σε τραμ. Οχι, φυσικά, για να τους καμαρώνουμε, αλλά για να μην αισθανόμαστε οι πολίτες που χρησιμοποιούμε τα μέσα μαζικής μεταφοράς ότι είμαστε εντελώς εγκαταλελειμμένοι στις διαθέσεις μιας παντελώς αδιάφορης γραφειοκρατίας που δεν δίνει δεκάρα για το πότε θα έρθει το επόμενο λεωφορείο ή σε τι κατάσταση βρίσκεται ο κεντρικός σταθμός της πρωτεύουσας.
Και καθώς ο αναπληρωτής υπουργός Μεταφορών έχει εμπειρία από ευρωπαϊκές μεγαλουπόλεις θα πρέπει να έμεινε με το στόμα ανοιχτό αντικρίζοντας την κατάσταση που επικρατεί στον Σταθμό Λαρίσης. Οι υπηρεσίες εξυπηρέτησης των επιβατών κινούνται σε τριτοκοσμικό επίπεδο, με πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα τους πίνακες αφίξεων και αναχωρήσεων, το αισθητικό χάος με τις γραπτές ανακοινώσεις και τις αφίσες, τα γκισέ που θυμίζουν κάποια ξεχασμένη πολίχνη της δεκαετίας του ’70 και, φυσικά, τη μοναδική στα παγκόσμια συγκοινωνιακά χρονικά πρωτοτυπία να μην έχουν προβλεφθεί κυλιόμενες σκάλες για τους επιβάτες του παρακείμενου σταθμού μετρό…
Ο Σταθμός Λαρίσης «αναβαθμίζεται» εδώ και τουλάχιστον 25 χρόνια. Η πρώτη φάση των έργων, αύξησε τις σιδηροδρομικές υποδομές, αλλά άφησε ανέγγιχτη την οπισθοδρομική, επαρχιακή εικόνα του σταθμού. Από το 2022 βρίσκονται σε εξέλιξη οι εργασίες της δεύτερης φάσης: κατασκευάζονται νέες γραμμές στο ανατολικό τμήμα, θα ολοκληρωθεί η υπόγεια διάβαση για την επικοινωνία του συνόλου των αποβαθρών του σταθμού και η οποία θα εξασφαλίζει (επιτέλους!) και τη σύνδεση με τον σταθμό του μετρό, ενώ προβλέπεται και η διαμόρφωση του χώρου του σταθμού. Κανείς δεν γνωρίζει την τύχη της μελέτης του αρχιτεκτονικού γραφείου Τομπάζη που προέβλεπε συστέγαση των Σταθμών Λαρίσης και Πελοποννήσου, ένωση της ανατολικής με τη δυτική πλευρά της πόλης και δημιουργία ενός πόλου εμπορίου και αναψυχής. Ας ελπίσουμε ότι ο νέος αναπληρωτής υπουργός θα μας διαφωτίσει σχετικά στην επόμενη επίσκεψή του.
