Η γειτονική μας Αλβανία οδεύει προς την κάλπη της 11ης Μαΐου και η δημόσια σφαίρα κινείται ήδη σε προεκλογική τροχιά. Αν δεν συμβεί έως τότε κάτι συνταρακτικό, ο Εντι Ράμα θα επαναβεβαιώσει την πολιτική κυριαρχία του, κερδίζοντας τέταρτη συνεχή κυβερνητική θητεία, γεγονός που θα τον καταστήσει τον μακροβιότερο ηγέτη της Αλβανίας, μετά τον Ενβέρ Χότζα. Εκείνο που μένει να φανεί στην κάλπη είναι εάν ο Ράμα θα πάρει αυτοδυναμία ή θα βγει «ψαλιδισμένος» και θα χρειαστεί να αναζητήσει κυβερνητικούς συμμάχους.
Μολονότι η αντιπολίτευση κατέρχεται σε συνασπισμό είκοσι πέντε κομμάτων (!) υπό τον γερόλυκο της πολιτικής Σαλί Μπερίσα, δεν φαίνεται να έχει πρακτικά ελπίδες πως θα ανατρέψει τον Ράμα. Ως εκ τούτου, το ενδιαφέρον εστιάζεται στον πολιτικό διάλογο (;) που, παραδοσιακά στις αλβανικές εκλογές, και όχι μόνον, διεξάγεται σε ατμόσφαιρα οξύτητας, με ανταλλαγή ύβρεων και αλατοπίπερο τον ανθελληνισμό…
Κατά τα φαινόμενα, η τοξικότητα δεν θα εκλείψει ούτε τώρα. Ράμα και Μπερίσα αλληλοστολίζονται με «κοσμητικά» επίθετα του τύπου «μπούφε», «ναρκέμπορε», «πρεζάκια» κ.λπ…
Και αν ένας «πολιτικός πολιτισμός» του είδους αποτελεί εσωτερική υπόθεση για την Αλβανία και την πορεία της προς την Ευρώπη, η επιχείρηση εμπλοκής της Ελλάδας στην προεκλογική διαμάχη είναι κάτι που δεν μπορεί να αφήνει αδιάφορη την Αθήνα.
Γιατι το λέμε αυτό; Διότι προτού καν η προεκλογική περίοδος πέσει στα βαθιά, το φως της δημοσιότητας βλέπουν σε φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ σενάρια περί ανάμειξης ελληνικής «δομής» στη σύλληψη και προφυλάκιση με κατηγορίες για διαφθορά από τη γνωστή Spak, του σοσιαλιστή και μέχρι να συλληφθεί συνεργάτη του Ράμα δημάρχου Τιράνων Εριον Βελιάι.
Η διαρροή «φωτογραφίζει» ένα δικαστή και έναν εισαγγελέα της Spak ως ενεργούμενα της Ελλάδας. Οι δύο λειτουργοί είχαν την ατυχία ο μεν ένας να έχει παρακολουθήσει εξάμηνο σεμινάριο φιλοσοφίας σε ελληνικό πανεπιστήμιο, ο δε άλλος φέρεται να κατέχει και ελληνικό διαβατήριο, όπως δεκάδες χιλιάδες άλλοι Αλβανοί που πέρασαν μετά την πτώση του καθεστώτος στην Ελλάδα. Δεν αποκλείεται στη διαδρομή να ανασυρθούν από τα εθνικιστικά οπλοστάσια και άλλες κατηγορίες του είδους.
Ο ανθελληνισμός στην Αλβανία παραμένει, ενίοτε και με δική μας ευθύνη, διαχρονικά, ένα εύκολα καταναλώσιμο από μεγάλη μερίδα του εκλογικού σώματος εμπόρευμα, το οποίο στις εκλογές φέρνει ψήφους. Εν προκειμένω, είναι θέμα ευθύνης των πολιτικών ηγεσιών να αποφύγουν αυτό το εμπόριο.
Οι ελληνοαλβανικές σχέσεις τραυματίστηκαν από την «υπόθεση Μπελέρη» και χρειάστηκε να καταβληθούν ένθεν κακείθεν προσπάθειες, κάποιες αθέατες, για να επιστρέψουν σε ήρεμα νερά, όπως επιτάσσει η καλή γειτονία.
Δεν υπάρχει κανένας λόγος πισωγυρίσματος.
