Εντυπη έκδοση. Το σχέδιο αποτυπώνεται σε ένα κείμενο 40 σελίδων. Εξειδικεύει αρμοδιότητες και ευθύνες, το ποιος θα αναλάβει ρόλο συντονιστή στο πεδίο μιας μαζικής καταστροφής, ενώ προβλέπει ό,τι μπορεί να εφαρμοστεί σε ένα συμβάν με πολυάριθμους θανάτους, όπως θαλάσσια, αεροπορικά, οδικά, αλλά και όπως αναφέρει ρητά: σιδηροδρομικά δυστυχήματα. Η ύπαρξη του Ειδικού Σχεδίου Διαχείρισης Ανθρώπινων Απωλειών δείχνει ότι δεν ευσταθεί τουλάχιστον το επιχείρημα της άγνοιας. Πώς κάποιος επιχειρησιακός ή υπηρεσιακός παράγοντας μπορεί να επικαλεστεί έλλειψη γνώσης ή κατάρτισης, όταν εδώ και χρόνια, πολύ καιρό πριν από το σιδηροδρομικό δυστύχημα των Τεμπών, υπάρχει συγκεκριμένο σχέδιο που ορίζει το πλαίσιο της συνεργασίας και των κινήσεων διαφορετικών ομάδων σε περίπτωση εκτάκτου ανάγκης; Ενα σχέδιο μάλιστα το οποίο έχει επικαιροποιηθεί τουλάχιστον τέσσερις φορές.
Ηδη από τις πρώτες ώρες του δυστυχήματος των Τεμπών, όπως φαίνεται και από τις σχετικές καταθέσεις επιχειρησιακών παραγόντων που περιλαμβάνονται στη δικογραφία, είχαν γίνει απόπειρες μετάθεσης ευθυνών, ενώ οι περισσότεροι δήλωναν αναρμόδιοι. Σε αυτό το πλαίσιο, ορισμένοι εκ των εμπλεκομένων στην υπόθεση της αλλοίωσης του χώρου του δυστυχήματος των Τεμπών υποστηρίζουν ότι το Ειδικό Σχέδιο Διαχείρισης Ανθρώπινων Απωλειών δεν είχε τεθεί σε εφαρμογή επισήμως, αφού –όπως λένε– δεν είχαν εφαρμοστεί όσα γραφειοκρατικά βήματα προβλέπονται για την ενεργοποίησή του από το σχετικό πρωτόκολλο. Ωστόσο, άλλοι εμπλεκόμενοι στην ίδια υπόθεση ισχυρίζονται το αντίθετο. Επικαλούνται και σχετικό δελτίο Τύπου της Πυροσβεστικής από εκείνες τις ημέρες, σύμφωνα με το οποίο το σχέδιο ήταν σε ισχύ. Ολες αυτές τις αντιφάσεις θα κληθούν να ξεκαθαρίσουν οι δικαστικές αρχές για τον επιμερισμό ευθυνών. Παράλληλα, διερευνάται και η δράση κυβερνητικών στελεχών που βρέθηκαν εκεί, καθώς και το ποιος έδωσε εντολή για τη βιαστική επέμβαση στον χώρο, που οδήγησε σύμφωνα με τις εισαγγελικές αρχές στην απώλεια κρίσιμων στοιχείων για τη διερεύνηση πτυχών του δυστυχήματος.
Είναι πολύ βολικό για όλους τους εμπλεκομένους να μην τηρούνται επίσημα πρακτικά, να γίνονται στο πεδίο «άτυπες συσκέψεις», να είναι μεν παρόντες αλλά να υποστηρίζουν ότι δεν είχαν κάποιο επίσημο ρόλο και ότι δρούσαν μόνον ως «παρατηρητές». Στο πόρισμα του Εθνικού Οργανισμού Διερεύνησης Αεροπορικών και Σιδηροδρομικών Ατυχημάτων και Ασφάλειας Μεταφορών επισημαίνεται πως όσοι ενεργούσαν στο πεδίο θεωρούσαν ότι το Σχέδιο Διαχείρισης Ανθρώπινων Απωλειών είχε τεθεί σε εφαρμογή. Στην πράξη όμως προέκυψαν σοβαρά λάθη στον τρόπο «διαχείρισης» των σορών. Σε ένα στοιχειωδώς οργανωμένο κράτος, το οποίο έχει κληθεί στο παρελθόν να αντιμετωπίσει και άλλες μαζικές καταστροφές, αυτό είναι ανεπίτρεπτο.
