Δεν αμφιβάλλει κανείς ότι η κυβέρνηση περνάει τη δυσκολότερη περίοδο της θητείας της, μετά σχεδόν έξι χρόνια άσκησης της εξουσίας. Οι τεράστιες προκλήσεις που προηγήθηκαν (από την πανδημία έως την παρατεταμένη κρίση με την Τουρκία) τελικά ξεπεράστηκαν με μεγαλύτερη άνεση του αναμενομένου καθώς η Ν.Δ. κέρδισε διαδοχικά όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις που μεσολάβησαν. Εφτασε όμως η στιγμή που η κυβερνητική υπεροχή κλονίζεται παρότι κοινοβουλευτικά και δημοσκοπικά παραμένει ισχυρή. Το πλήγμα που δεν κατάφερε η κατακερματισμένη αντιπολίτευση, που κινείται εντελώς καιροσκοπικά και ασυνάρτητα, φαίνεται ότι το προκαλούν οι συγκεντρώσεις που γίνονται με αφορμή την τραγωδία των Τεμπών.
Το μέγιστο λάθος είναι πως η κυβέρνηση, αφού ξεπέρασε το αρχικό σοκ του δυστυχήματος το 2023 και εν συνεχεία κέρδισε τις εκλογές, φάνηκε να αποστρέφει το βλέμμα της από το τραγικό γεγονός. Ακόμη και η καλή σχέση εμπιστοσύνης που αναπτύχθηκε αρχικώς με τις οικογένειες των θυμάτων, στην πορεία ξεστράτισε αν δεν δηλητηριάστηκε από πραγματικά ή και φανταστικά γεγονότα. Αυτή η ανεξήγητη άρνηση σήμερα στοιχίζει καθώς απαξιώνεται κάθε προσπάθεια βελτίωσης των σιδηροδρόμων και κυριαρχεί η πεποίθηση ότι η κυβέρνηση προσπαθεί να καλύψει κάποια αμαρτία ασχέτως αν δεν υπάρχει προφανές κίνητρο. Η αλήθεια είναι ότι η προσπάθεια βελτίωσης των υποδομών ασφαλείας επιβαρύνθηκε από τις καταστροφικές πλημμύρες που κατέστρεψαν πάλι ό,τι είχε γίνει σε ένα σημαντικό τμήμα του σιδηροδρομικού δικτύου και πάντως κανείς δεν μπορεί να παράσχει διαβεβαιώσεις ότι σήμερα τα τρένα είναι ασφαλή.
Το ζητούμενο όμως δεν είναι τι έγινε ή τι δεν έγινε, αλλά ότι η κυβέρνηση υποτίμησε τις διαθέσεις των πολιτών και αδράνησε στην αθροιζόμενη δυσαρέσκεια. Τώρα πια, χρειάζεται υπερπροσπάθεια για να εξηγήσει ακόμη και τα αυτονόητα, καθώς αλυσίδα λαθών και παραλείψεων έχουν φθείρει την αξιοπιστία της στο συγκεκριμένο θέμα. Βεβαίως, η κοινωνία –που δεν έχει πάντα δίκιο– βρήκε μια αφορμή για να εκφραστεί συνολικά για κάθε τι που την απασχολεί και φυσικά απευθύνεται στην κυβέρνηση απαιτώντας λύσεις. Το περίεργο αλλά όχι ανεξήγητο είναι πως ενώ η κυβέρνηση βάλλεται πανταχόθεν, δεν κερδίζει η αντιπολίτευση ώστε να απειληθεί στην παρούσα φάση η αριθμητική υπεροχή της. Αυτό σημαίνει ότι οι πολίτες έχουν ακόμη προσδοκίες πως ο πρωθυπουργός μπορεί να λάβει τις κατάλληλες πολιτικές αποφάσεις ώστε να διορθώσει τη λάθος πορεία.
Στην πραγματικότητα του δίνουν μια ακόμη ευκαιρία να τολμήσει όσα δεν έκανε το προηγούμενο διάστημα, χωρίς αυτό να σημαίνει απαραιτήτως ότι θα είναι μαζί του και εφόσον προχωρήσει σε ριζοσπαστικές επιλογές που απαιτούν οι περιστάσεις. Το βέβαιον είναι ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης έμπειρος πια δεν μπορεί να μείνει απαθής παρατηρητής των εξελίξεων. Ολα δείχνουν ότι πολύ σύντομα θα ανακοινώσει τη δική του απάντηση με ένα πακέτο πολιτικών αποφάσεων και μεταρρυθμίσεων, που θα του δώσουν την ευκαιρία να αναζητήσει εκ νέου τη σχέση εμπιστοσύνης με ένα σημαντικό τμήμα της κοινωνίας που ακόμη τον περιμένει. Σε αυτή τη φάση οφείλει να κινηθεί πάνω από το μέτρο των εσωκομματικών συμβιβασμών και ισορροπιών μιας και εκείνος είναι τελικά που αξιολογείται και κρίνεται για όλα.
