Μια σύντομη παράγραφος σε έρευνα των New York Times για το πώς ο Ελον Μασκ «κατέλαβε» την ομοσπονδιακή γραφειοκρατία περιέχει και ένα μήνυμα για την Ευρώπη. Το άρθρο περιγράφει πώς, με τη στήριξη του Ντόναλντ Τραμπ, και ενώ ο Τζο Μπάιντεν βρισκόταν ακόμη στην εξουσία, ο Μασκ ετοίμασε ομάδα συνεργατών που εισχώρησε κρυφά σε κρατικές υπηρεσίες και συνέλεξε υλικό, προετοιμάζοντας την επίθεση που ο Μασκ εξαπέλυσε αμέσως μετά την ορκωμοσία του Τραμπ. «Η κρυφή προσέγγιση του κ. Μασκ συγκλόνισε τους Δημοκρατικούς και τους δημοσίους υπάλληλους. Αδυνατώντας να φανταστούν επίθεση από μέσα από τη γραφειοκρατία, πιάστηκαν ουσιαστικά χωρίς άμυνες», σημειώνει το άρθρο. Αυτό έπαθαν και οι Ευρωπαίοι όταν ο Τραμπ, ο αντιπρόεδρος Τζ. Ντ. Βανς, ο υπουργός Αμυνας Τζον Χέγκσεθ κ.ά. έδειξαν με τον πιο ωμό τρόπο πως θεωρούν την Ευρωπαϊκή Ενωση ανταγωνιστή. «Δημιουργήθηκε για να μας τη φέρει», είπε ο Τραμπ για την Ε.Ε. πριν από λίγες ημέρες, ανακοινώνοντας για πολλοστή φορά πως θα επιβάλει υψηλούς δασμούς σε ευρωπαϊκά προϊόντα.
Την 25η Φεβρουαρίου, στην τρίτη επέτειο της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, οι Ευρωπαίοι βρέθηκαν για πρώτη φορά μετά το 1945 σε αντίθετη πλευρά με τις ΗΠΑ σε ψήφισμα στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ. Οι ΗΠΑ πήραν τη θέση της Ρωσίας εναντίον ψηφίσματος που καταδίκαζε τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, ενώ οι Ευρωπαίοι το υπερψήφισαν (μεταξύ αυτών και η Ελλάδα). Αυτή η θλιβερή, ιστορική εξέλιξη επιβεβαίωσε πως ο Τραμπ βλέπει τον κόσμο ως πεδίο δράσης μεγάλων δυνάμεων («μεγάλων ανδρών», μάλλον), που καθορίζουν τις τύχες λαών χωρίς να δίνουν λογαριασμό σε συμμάχους και κανόνες. Ετσι, η Ουάσιγκτον αγνοεί τους Ευρωπαίους όταν συζητάει την τύχη της Ουκρανίας με τους Ρώσους. Επιπλέον, ο Τραμπ αναγκάζει τους Ουκρανούς να αποζημιώσουν τις ΗΠΑ για τη στήριξη που τους προσέφεραν στον πόλεμο, χωρίς όμως να τους παρέχει εγγυήσεις ασφαλείας. «Αυτό θα το αφήσουμε στους Ευρωπαίους», είπε.
Αν οι ΗΠΑ αποσυρθούν, οι Ευρωπαίοι θα πρέπει να αντικαταστήσουν τους 100.000 Αμερικανούς στρατιώτες που βρίσκονται στο έδαφός τους αλλά και άλλους 200.000 που θα έρχονταν σε ώρα ανάγκης.
Ενώ η επιθετικότητα του Τραμπ προς την Ε.Ε. ήταν γνωστή από την πρώτη του θητεία, οι Ευρωπαίοι εξεπλάγησαν από τη σφοδρότητα και τη μεθοδικότητα των τελευταίων επιθέσεων. Είναι προφανές πως, αυτή τη φορά, έχει στηθεί ένα σύστημα γύρω από τον Τραμπ που μπορεί να επιβάλλει τις θέσεις του. Οπως οι Δημοκρατικοί και οι δημόσιοι υπάλληλοι των ΗΠΑ δεν φαντάζονταν τη διάλυση κρατικών υπηρεσιών, έτσι και οι Ευρωπαίοι δεν περίμεναν την υπονόμευση του πλέγματος συμμαχιών που είχε ευνοήσει την Αμερική και την Ευρώπη τα τελευταία 80 χρόνια, ούτε ότι η Αμερική θα στήριζε ακραίες δυνάμεις εντός και εκτός Ευρώπης που επιθυμούν τη διάλυση της Ενωσης.
Ομως, δεν χρειαζόταν η Αμερική να εισέλθει με λαθραίο τρόπο στα ενδότερα της Ευρώπης. Με το ΝΑΤΟ, με το πλέγμα διμερών σχέσεων μεταξύ Αμερικής και ευρωπαϊκών χωρών, με τη συνύπαρξη και συνεννόηση 80 ετών, η Ευρώπη βασιζόταν εδώ και δεκαετίες στην Αμερική για την ασφάλειά της. Υπολογίζεται πως αν οι ΗΠΑ αποσυρθούν τελείως, οι Ευρωπαίοι θα πρέπει να βρουν 300.000 στρατιώτες να αντικαταστήσουν τους 100.000 Αμερικανούς στρατιώτες που βρίσκονται στο έδαφός τους αλλά και άλλους 200.000 που θα έρχονταν σε ώρα ανάγκης.
Με τον Βλαντιμίρ Πούτιν να ενισχύεται από την πολιτική του Τραμπ, η Ενωση είναι σαν σώμα που το ανοσοποιητικό του σύστημα κινδυνεύει την ώρα που το έχει ανάγκη. Εάν σε όλα αυτά υπάρχει κάτι το θετικό, είναι πως, έστω με μεγάλη καθυστέρηση, οι σχέσεις μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών ενισχύονται καθώς αναζητούν εναγωνίως να βρουν τρόπο να αντιμετωπίσουν τον απροσδόκητα μεγάλο κίνδυνο.
