Ζυγίζοντας τις μομφές

Ηθελε, είπε, «η δυσπιστία της κοινωνίας να εκφραστεί και στη Βουλή» – να συγχρονιστούν, δηλαδή, οι διαδηλώσεις με την κοινοβουλευτική μομφή. Εκδηλώνεται έτσι, με αυτή τη σπουδή του Σωκράτη Φάμελλου, κι εδώ ένας ανταγωνισμός με το ΠΑΣΟΚ: Ποιος θα μπορέσει να ισχυριστεί ότι επισπεύδει την πρόταση δυσπιστίας. Τίνος η μομφή είναι μεγαλύτερη. Η ιδέα ότι το βουλευτήριο πρέπει να λειτουργεί ως ηχείο του πλήθους δεν είναι, φυσικά, νέα για τον ΣΥΡΙΖΑ. Η εικόνα των βουλευτών του, όταν ήταν αντιμνημονιακή αντιπολίτευση, να βγαίνουν από την Ολομέλεια για να υψώσουν πανό στα σκαλιά της Βουλής, πάνω από τον Αγνωστο Στρατιώτη, ήταν μία από τις πιο αλησμόνητες απόπειρες άσκησης του βουλευτικού λειτουργήματος ως ακτιβιστικού σπορ. Τα ένστικτα που κινούν τον ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται να είναι ενεργά. Δεν είναι όμως εξίσου ενεργό το κόμμα. Φύρανε.