Ενα παλιό, εθνικώς αυτοσαρκαστικό, αστείο έλεγε ότι η αμετάφραστη ελληνική λέξη δεν είναι το «φιλότιμο». Είναι η εντελώς ιδιωματική λέξη «αδιόριστος». Πού αλλού στον κόσμο θα είχαν ανάγκη για έναν τέτοιον όρο; Σε αυτό το ιδιαίτερο λεξικό του νέου ελληνισμού πρέπει πλέον να καταχωριστεί και ο όρος: «Προαναχώρηση». Ο ευφάνταστος νεολογισμός απαντά στο δελτίο Τύπου του Δήμου Αθηναίων υπό τον τίτλο «Τραγωδία Τεμπών. Προαναχώρηση υπαλλήλων Δήμου Αθηναίων στις 11 το πρωί». Ο σκοπός της «προαναχώρησης» δεν διευκρινίζεται ρητώς. Αφήνεται όμως να εννοηθεί ότι, ως εργοδότης, ο Δήμος ελέγχει αυστηρά τις υπόλοιπες ημέρες την ώρα «αναχώρησης», ώστε να μη σημειώνονται άσκοπες «προαναχωρήσεις», ει μη μόνον όταν το επιβάλλει το ακτιβιστικό πνεύμα της δημοτικής αρχής. Ή, έστω, η ανάγκη για επίδειξη «προαναχωρησιακού» φρονήματος.
