Μπορεί η τραγωδία στα Τέμπη και οι κυβερνητικοί χειρισμοί στη διερεύνηση του δυστυχήματος να ροκανίζουν τη δημοφιλία της κυβέρνησης και να ενισχύουν την απογοήτευση του κόσμου μαζί με τη συνεχιζόμενη ακρίβεια και τη συνεχιζόμενη αδυναμία του κράτους να αντεπεξέλθει επαρκώς στις ανάγκες της καθημερινότητας του πολίτη. Ωστόσο, οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι ο Μητσοτάκης και η Ν.Δ. παραμένουν (ακόμα) πρώτοι και με διαφορά στην πολιτική σκηνή. Ο Μητσοτάκης με 30% καταλληλότητα για πρωθυπουργός (με 8% του Ανδρουλάκη) και η Ν.Δ. με ποσοστά κοντά στο 30% (με 15% του ΠΑΣΟΚ).
Αυτό συμβαίνει γιατί ο κόσμος εξακολουθεί να πιστεύει πως η κυβέρνηση, παρά τα λάθη και τις ολιγωρίες της, παρά την επιχείρηση συγκάλυψης που έστησε στην εξεταστική επιτροπή για τα Τέμπη, παρά την αδυναμία της να αντιμετωπίσει την ακρίβεια στα τρόφιμα, στην ενέργεια και τα υψηλά νοίκια, και παρά τις συχνά αμετροεπείς δηλώσεις υπουργών-καλαμοκαβαλάρηδων, δείχνει γενικώς σοβαρότητα και πάντως μικρότερη ελαφρότητα από αυτήν που εκπέμπει το ΠΑΣΟΚ και κάποια συστημικά κόμματα της αντιπολίτευσης.
Είναι χαρακτηριστικό ότι μετά τα πρόσφατα ογκώδη συλλαλητήρια για την τραγωδία στα Τέμπη (που ξύπνησαν από τον λήθαργο όλο το πολιτικό σύστημα) το ΠΑΣΟΚ έφτασε να στραφεί κατά του τέως προέδρου της Βουλής Κώστα Τασούλα. Του ζήτησε να παραιτηθεί από την υποψηφιότητά του για Πρόεδρος της Δημοκρατίας για δήθεν συγκάλυψη, επειδή… το ΠΑΣΟΚ «κοιμόταν τον ύπνο του δικαίου» και δεν πήρε είδηση τον Αύγουστο του 2024 τη δικογραφία Τριαντόπουλου που εστάλη στη Βουλή.
Και στη συνέχεια –μετά τη συνέντευξη Μητσοτάκη με τα αλλεπάλληλα «είπα – ξείπα»– δήλωσε ότι «η εμπιστοσύνη μου στη δικαιοσύνη έχει κλονιστεί» μπας και προσεγγίσει περιστασιακά όχι τόσο τους χιλιάδες οργισμένους πολίτες που κατέβηκαν στα συλλαλητήρια, αλλά κυρίως τους ακραίους και αντισυστημικούς στην υπόθεση των Τεμπών. Οι οποίοι όμως έχουν χρόνια τώρα γυρίσει την πλάτη στη λογική και ακούν μόνο εκείνους που ψάχνουν στα Τέμπη «δολοφόνους», όπως ο Βελόπουλος, η Κωνσταντοπούλου και η Λατινοπούλου.
Το ΠΑΣΟΚ δεν έχει να προσδοκά πολιτικά τίποτα από τους υποστηρικτές των αντισυστημικών κομμάτων της Αριστεράς ή της άκρας Δεξιάς που ενημερώνονται μόνο από τα σόσιαλ μίντια, πιστεύουν απίθανες θεωρίες συνωμοσίας και θεωρούν πως τα μεγάλα κόμματα της χώρας είναι «πουλημένα». Είναι, εξάλλου, αυτοί που κάποτε –επί εποχής μνημονίων– ήσαν «αγανακτισμένοι», στήριζαν τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και θεωρούσαν το ΠΑΣΟΚ (και τη Ν.Δ.) προσκυνημένους, Γερμανοτσολιάδες και μερκελιστές.
Ο Ανδρουλάκης θα πρέπει να ξεπεράσει τον εαυτό του και τα αντιδεξιά του σύνδρομα και να αντιληφθεί ότι για να μπορέσει να διεκδικήσει την εξουσία θα πρέπει να αυτοβελτιωθεί και να χτίσει το κύρος του δείχνοντας σοβαρότητα με υπεύθυνη και τεκμηριωμένη αντιπολίτευση προκειμένου να προσελκύσει κάποιους από τους κεντρώους ψηφοφόρους που ψήφισαν το 2019 και το 2023 τη Ν.Δ.
Προφανώς η αξιωματική αντιπολίτευση θα πρέπει να ασκεί δριμεία κριτική στην κυβέρνηση για την προσπάθειά της να βάλει κάτω από το χαλί –ενόψει των εκλογών του 2023– καθετί που είχε να κάνει με την τραγωδία στα Τέμπη, αλλά και εν συνεχεία για την επιχείρηση συγκάλυψης των ευθυνών του δυστυχήματος στην αρμόδια εξεταστική επιτροπή της Βουλής. Η οποία ήταν μια παρωδία κοινοβουλευτικής διαδικασίας, αφού αρνήθηκε να δεχθεί να καταθέσουν στην επιτροπή ακόμα και αυτοί που προειδοποιούσαν μήνες πριν από την τραγωδία για τα επικίνδυνα κενά ασφαλείας στον ΟΣΕ.
Είναι εμφανές ότι η κυβέρνηση της Ν.Δ. είναι υπεύθυνη για την εικόνα διάλυσης που παρουσίασε ο ΟΣΕ την ημέρα της τραγωδίας – τέσσερα χρόνια μετά την ανάληψη της εξουσίας. Ευθύνες που φάνηκαν από τον τρόπο με τον οποίο επελέγη και τοποθετήθηκε σε κεντρικό πόστο ο μοιραίος σταθμάρχης, από την απουσία δικλίδων ασφαλείας στο επίπεδο σταθμαρχών – μηχανοδηγών – κέντρου ελέγχου κυκλοφορίας και από την εμφανή αδυναμία να αποτραπεί το δυστύχημα, αφού τα πάντα βασίζονταν στις αποφάσεις ενός και μόνον προσώπου. Του σταθμάρχη της Λάρισας.
Ωστόσο, το να προσπαθούν κάποιοι να αποδείξουν ότι η κυβέρνηση ανέλαβε να κρύψει την ύπαρξη παράνομης δεξαμενής με εύφλεκτο υγρό στην εμπορική αμαξοστοιχία και έκανε άρον άρον το «μπάζωμα» του χώρου για να καλύψει έναν λαθρέμπορο ξυλολίου κι όχι για να εξασφαλίσει γερή βάση για τους γερανούς, είναι παραλογισμός που ξεφεύγει από κάθε μέτρο.
