Η Ελλάδα βρίσκεται και πάλι στο στόχαστρο της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας (ΕPPO), για παράνομες αγροτικές επιδοτήσεις με κοινοτικά κονδύλια, αναφέρει σε δημοσίευμά του ο διεθνής ιστότοπος Politico. Πρόκειται, όπως σημειώνει, για δεκάδες υποθέσεις Ελλήνων αγροτοκτηνοτρόφων, που φέρεται να έπαιρναν (από το 2017) κοινοτικές επιδοτήσεις για βοσκοτόπια που δεν ήταν ιδιοκτησίας τους, ούτε καν νοικιασμένα, και για ανύπαρκτες αγροτικές εργασίες σε αυτά.
Το επίκεντρο της εκτεταμένης απάτης εντοπίστηκε στην Κρήτη, όπου αγρότες βρέθηκε να μισθώνουν ανύπαρκτες εκτάσεις και να εισπράττουν παράνομα ευρωπαϊκό χρήμα, σε άγονα νησιά των Κυκλάδων, αλλά και στον… ορεινό όγκο του Γράμμου, στα ελληνοαλβανικά σύνορα.
Πιθανότατα, οι έρευνες θα αποκαλύψουν και στην υπόλοιπη επικράτεια ανάλογες περιπτώσεις. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, τα υπεξαιρεθέντα κονδύλια ίσως και να έφταναν στα 45 εκατ. ευρώ ετησίως σε μία από τις μεγαλύτερες, όπως τις χαρακτηρίζει το Politico, αγροτικές απάτες των τελευταίων χρόνων. Είχαμε καιρό να κρεμαστούμε στα μανταλάκια για τις επιδοτήσεις, αλλά όπως λένε, πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι.
Από τις αρχές της δεκαετίας του ’80, οπότε άρχισαν να καταφθάνουν τα πρώτα κονδύλια για την αναβάθμιση της ελληνικής γεωργίας, της κτηνοτροφίας, των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, η απάτη έγινε εθνικό σπορ. Τα χρήματα αντί να πάνε για ενίσχυση και εκσυγχρονισμό των υποδομών στο χωράφι, στα βοσκοτόπια, στη βιοτεχνία, ώστε να βελτιωθεί η παραγωγή, να μειωθεί το κόστος και να καταστούν τα προϊόντα ανταγωνιστικά, επενδύονταν στην «άνοδο του βιοτικού επιπέδου του λαού».
Επενδύονταν, δηλαδή, με λίγες εξαιρέσεις, σε ακριβά αυτοκίνητα, αχρείαστα για τις μικρές εκτάσεις γης θηριώδη τρακτέρ, μεζονέτες, μπόλικο «αγροτικό», όπως αποκαλούσαν το ουίσκι, που εκτόπισε το παραδοσιακό ούζο και το τσίπουρο, κ.λπ.
Τα τεχνάσματα για την εξαπάτηση των «κουτόφραγκων» ήταν από τότε πολλά.
Αγρότες προσέθεταν πέτρες ανάμεσα στα ροδάκινα που μετέφεραν για απόσυρση ώστε να αυξήσουν το βάρος του «προϊόντος» και να πάρουν μεγαλύτερη αποζημίωση· κτηνοτρόφοι δήλωναν πολλαπλάσια «κεφάλια» ζώων.
Οι πάντες ήξεραν τι γινόταν, αλλά σιωπούσαν. Μια χαρά ισορροπούσε το σύστημα, αφού όλοι κάτι κέρδιζαν. Στο πολιτικό επίπεδο, ο Ανδρέας σε ψήφους σάρωνε στον Κάμπο και στο βουνό, γιατί έφερνε «χρήμα». Η Ν.Δ. διαλαλούσε ότι εκείνη έβαλε την Ελλάδα στην ΕΟΚ και η αγροτιά έτρωγε με χρυσά κουτάλια, η δε Αριστερά διαδήλωνε για να διεκδικήσουμε περισσότερα από τους άρπαγες ιμπεριαλιστές, ενώ κρατικοί υπάλληλοι εξασφάλιζαν ένα καλό «χαρτζιλίκι». Ουδείς ήλεγχε πού πήγαιναν οι επενδύσεις.
Κάποια στιγμή, όμως, μας πήραν χαμπάρι και άρχισαν το κυνηγητό και τα πρόστιμα. Το φαινόμενο φάνηκε να υποχωρεί, για να αποδειχθεί τώρα πως η Ελλάδα μόνο λίγο καιρό ξαποσταίνει και ξανά προ τη «δόξα» τραβά.
