Το λιμάνι είναι όρμος, δεν έχει τις κατάλληλες προδιαγραφές παρόλο που το καλοκαίρι ο πληθυσμός εξαπλασιάζεται λόγω τουρισμού. Τα περισσότερα σχολικά κτίρια έχουν ηλικία εξήντα χρόνων και πλέον, χωρίς να έχουν πρόσφατα ανακαινιστεί. Από το νοσοκομείο λείπουν βασικές ειδικότητες (καρδιολόγος, παιδίατρος κ.ά.), ενώ οι νοσηλευτές, είκοσι στο σύνολο, είναι εξουθενωμένοι από τις υπερωρίες. Ακόμη και δημοτικές υπηρεσίες στεγάζονται σε ενοικιαζόμενους χώρους με προβλήματα με τις κοινωνικές δομές υποστελεχωμένες.
Η Σαντορίνη είναι διάσημη σε κάθε άκρη της γης, προσελκύει υπερπλούσιους από όλες τις ηπείρους, έχει τη μεγαλύτερη τουριστική σεζόν σε όλες τις Κυκλάδες, χάρη σε γαμπρούς και νύφες από την Ασία που θέλουν να βγάλουν την πρώτη γαμήλια φωτογραφία με θέα το ωραιότερο ηλιοβασίλεμα του κόσμου.
Το νησί αντέχει μέχρι 8.000 επιβάτες κρουαζιέρας την ημέρα και παρόλο που γίνεται προσπάθεια να μπει πλαφόν, αποβιβάζονται μέχρι και 17.000 τουρίστες, μέσα σε λίγες ώρες, τον Αύγουστο.
Η Σαντορίνη είναι πανάκριβη για τον μέσο Ελληνα, που δεν έχει πλέον πρόσβαση στο νησί για διακοπές. Τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια η τουριστική κίνηση ανεβαίνει συνεχώς όχι μόνο ποσοτικά αλλά και ποιοτικά, δηλαδή με βάση το εισόδημα. Οι πεντάστερες κλίνες, από περίπου 1.000 το 2012, έχουν φτάσει τις 5.500 – πρόκειται για αύξηση 500%.
Ηρθε, άραγε, η στιγμή να συνειδητοποιήσουν οι κάτοικοι ότι η φύση απαιτεί σεβασμό και ότι είναι πιο δυνατή από την μπουλντόζα;
Το ίδιο διάστημα η Καλντέρα χτίζεται συνεχώς, χωρίς πολλή συζήτηση για τη φέρουσα ικανότητα, τη βιωσιμότητα, το περιβαλλοντικό αποτύπωμα και άλλα τέτοια αντιαναπτυξιακά. Οι πισίνες είναι αμέτρητες και πολλαπλασιάζονται κάθε καλοκαίρι, ακριβώς όσο αυξάνεται η ξηρασία και η λειψυδρία στις Κυκλάδες.
Η ζωή είναι δύσκολη για τους εργάτες της οικοδομής, τους υπαλλήλους σούπερ μάρκετ, τους εκπαιδευτικούς, το υγειονομικό προσωπικό που δεν πηγαίνει να εργαστεί εκεί παρά τις τεράστιες αμοιβές που τους προσφέρονται πλέον.
Κατά τα άλλα, γυρίζει πολύ χρήμα στο νησί και η αξία της γης ανεβαίνει συνεχώς. Ενας πλούτος που δεν έχει απολύτως καμία αξία όταν θυμώσει η φύση και ακουστεί η βουή του σεισμού από τα έγκατα της γης.
Εννοείται πως η αναπτυξιακή φρενίτιδα δεν άφησε ενέργεια για να αναπτυχθούν σχέδια δράσης, δεν είχαν γίνει ασκήσεις ετοιμότητας, δεν είχαν καν καθοριστεί δρόμοι διαφυγής για την περίπτωση μιας φυσικής καταστροφής.
Είναι η έξαρση του σεισμικού φαινομένου η ευκαιρία για να σταθούν και να σκεφτούν οι Σαντορινιοί τι ακριβώς έχουν φτιάξει στον τόπο τους; Ηρθε, άραγε, η στιγμή να συνειδητοποιήσουν ότι η φύση απαιτεί σεβασμό και ότι είναι πιο δυνατή από την μπουλντόζα; Μήπως τώρα καταλάβουν τι έχει πραγματικά σημασία για το μέλλον των παιδιών τους και πρώτα απ’ όλα το επίπεδο της δημόσιας υγείας, παιδείας, κοινωνικής πρόνοιας; Αν δεν το κάνουν οι ίδιοι, δεν θα τους χαριστεί. Και ο χρόνος δεν είναι πολύς, παρόλο που τα καλοκαίρια, πια, διαρκούν περισσότερο.
