Ωριμάζουν οι συνθήκες;

Υπήρχε κάπου γραμμένο σε έναν τοίχο στα Εξάρχεια ένα σύνθημα που χλεύαζε την παλαιομαρξιστική εσχατολογία – την αέναη αναβολή της επανάστασης με το σκεπτικό ότι, ούτως ή άλλως, το «βέλος» της Ιστορίας θα οδηγούσε αναπόδραστα στην εξέγερση του προλεταριάτου. «Ωριμάσαμε», έγραφε ο τοίχος και από κάτω, εν είδει υπογραφής: «Οι συνθήκες». Οι συνθήκες ειδοποιούσαν τους συντρόφους ότι έχουν ωριμάσει. Αριστερός του προηγούμενου αιώνα, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος δεν φοβήθηκε τους συνειρμούς που παράγει το κλισέ. Ερωτηθείς για το ενδεχόμενο επανασυγκόλλησης της Νέας Αριστεράς με τον ΣΥΡΙΖΑ, ο πρώην υπουργός απάντησε ότι «δεν είναι ώριμες οι συνθήκες». Είναι ένας ευφημισμός για το «ποτέ». Αντί να πεις «εγώ δεν γυρίζω πάλι στο κόμμα του Πολάκη», λες ένα κομψό «δεν είναι ώριμες συνθήκες». Το ξέρουν, άλλωστε, και οι συνθήκες. Δεν θα ωριμάσουν ποτέ.