Διεκδικώντας το franchise

Ο ένας, πρώιμος απόμαχος της πολιτικής, βγήκε στα πρωινά τηλεπαράθυρα για να αποδώσει τον χαιρετισμό του Μασκ στο γεγονός ότι βρίσκεται στο φάσμα του αυτισμού. Δεν ήθελε να χαιρετίσει ναζιστικά. Είναι απλώς κοινωνικά αδέξιος. Τόσο αδέξιος ώστε τη «σπασμωδική» του αντίδραση την επανέλαβε λίγα δευτερόλεπτα μετά την πρώτη, προς το μέρος του κοινού που καθόταν πίσω από το βήμα. Ο Βελόπουλος αποδείχθηκε ακόμη πιο επινοητικός. Εξήγησε στο κοινό του ότι ο Μασκ δεν σήκωσε αρκετά το χέρι για να μπορεί ο χαιρετισμός (ή μάλλον οι χαιρετισμοί) να θεωρηθεί ναζιστικός. Επέδειξε μάλιστα και σχετικό γράφημα ναζιστικής ορθότητας. Το συμπέρασμα είναι ότι ο ανταγωνισμός για την ελληνική «αντιπροσωπεία» του τραμπισμού είναι τόσο λυσσαλέος, που οι επίδοξοι πλασιέ του είναι ικανοί να πουν ότι ο Μασκ δεν χαιρετούσε. Εδειχνε απλώς προς την ηρωική Μακεδονία.