Ο Κώστας Τασούλας συγκεντρώνει όλα τα χαρακτηριστικά ενός Προέδρου της Δημοκρατίας. Πρώτα απ’ όλα δεν ενέδωσε ποτέ στον πειρασμό του διχαστικού λόγου, χωρίς παράλληλα να θολώσει τις πολιτικές θέσεις του που έχουν κεντροδεξιά ταυτότητα με ευρωπαϊκό πρόσημο. Ως πρόεδρος της Βουλής συνεργάστηκε με όλα τα κόμματα δείχνοντας με τη στάση του ότι η γνήσια συναίνεση δεν στηρίζεται στην αυτολογοκρισία, αλλά στην πολιτική εντιμότητα και στον αλληλοσεβασμό. Είχε την αγωνία για μια Βουλή που δείχνει στην κοινωνία ότι πέρα και πάνω από τις πολιτικές διαφορές εκείνο που ενώνει τους τριακόσιους είναι η επίγνωση ότι επιτελούν λειτούργημα.
Οι αντιφάσεις του είναι ωραίες. Ο επίμονος μελετητής της ιστορίας και της ποίησης είναι πάντοτε καλά ενημερωμένος για τα επίκαιρα και τα εφήμερα. Ο πολιτικός που αποφεύγει την «πολλή συνάφεια του κόσμου» είναι ταυτόχρονα ο πρώτος σε σταυρούς βουλευτής Ιωαννίνων σε έντεκα εκλογικές αναμετρήσεις. Ο υπερήφανος παλιομοδίτης είναι πάντοτε έτοιμος να υποστηρίξει με παρρησία τις πιο προοδευτικές θέσεις. Eχοντας μια αξιοσημείωτη ρητορική ικανότητα, τονώνει το αίσθημα παραταξιακής υπερηφάνειας των οπαδών και των στελεχών της Ν.Δ., την ίδια ώρα που μπορεί να αναπτύξει έναν πολιτικό λόγο που εκφράζει την εθνική ενότητα με όρους μέλλοντος.
Η Κατερίνα Σακελλαροπούλου τίμησε τον θεσμό και μας πρόσφερε ένα υπόδειγμα αφοσίωσης στο καθήκον. Απλή και μετρημένη, συνδύασε τον δωρικό λόγο με τις ψύχραιμες παρεμβάσεις στις ώρες της ανασφάλειας του κορωνοϊού. Eδωσε το «παρών» σε ολόκληρο το ακριτικό τόξο κατά τη διάρκεια των ετών της κρίσης με την Τουρκία. Παρείχε στήριξη σε όλες τις μειονότητες χωρίς να λογαριάζει ούτε το μένος της ψεκασμένης Ακροδεξιάς ούτε την καχυποψία της υποκριτικής Αριστεράς.
Η γαλλοτραφής Σακέλ με το θρακιώτικο πείσμα εξέφρασε έναν πατριωτισμό χωρίς τυμπανοκρουσίες. Πλησίασε τον απλό πολίτη την ίδια ώρα που σνόμπαρε τις Σειρήνες του λαϊκισμού. Θα μπορούσε να πάει σε μια λαϊκή αγορά και να δακρύσει πάνω από ένα καφάσι με ντομάτες (λόγω της ακρίβειας), αλλά δεν καταδέχθηκε να παίξει φθηνό θέατρο. Αντίθετα, προτίμησε να ρισκάρει σηκώνοντας ένα ποτήρι κρασί υπέρ της αξιοπρέπειας, της ορατότητας και της ισότητας εκατοντάδων χιλιάδων ανδρών και γυναικών και των οικογενειών τους. Ο φιλευρωπαϊσμός και η αφοσίωση σε αρχές που προάγουν τα δικαιώματα και τις ελευθερίες μπορεί να μην εξασφαλίζουν «ογδοντάρια» στις δημοσκοπήσεις, αλλά αφήνουν αποτύπωμα που οι σκεπτόμενοι πολίτες καταγράφουν και εκτιμούν. Αυτό το έργο δεν είναι λίγο και δεν θα ξεχαστεί.
