Τώρα που η θητεία της Προέδρου τελειώνει, δεν θα ’χουμε και πολλές γυναίκες με εξουσία στην πολιτική ζωή της χώρας. Θα μου πεις, ποιον ενδιαφέρει κι αυτή η πολιτική ζωή; Ας υποθέσουμε πως ενδιαφέρει. Τα πολιτικά κόμματα στη χώρα έχουν αποτύχει να καλλιεργήσουν, να αναδείξουν και τελικά να εκλέξουν γυναίκες στελέχη στα αξιώματα. Είναι κάπως βαρετό. Εχουμε 2025.
Η βασική ιδέα φαίνεται να είναι πως όλες αυτές οι γυναίκες που αιμοδοτούν με τα ταλέντα τους, τις γνώσεις, τις δεξιότητες και την οργανωτική τους δεινότητα τα συντηρητικά κόμματα της χώρας, οι φιλελεύθερες, οι σοσιαλδημοκράτισσες, οι αριστερές και ακροαριστερές είναι αποτελεσματικές μόνο για σύμβουλοι. Ολες αυτές οι κοπέλες και γυναίκες με πτυχία, μεταπτυχιακά, απόψεις, όρεξη είναι καλές για γραμματείς ή γενικές γραμματείες, για διαχειρίστριες έργου, κομματάσχισσες τοπικής τάδε, κομματόσκυλα φοιτητοπαράταξης τάδε, «το στήριγμά μου» κι «αυτήν που της οφείλω τα πάντα», αφισοκολλήτριες και βοηθοί. Είναι καλές για τη διοργάνωση «φεμινιστικού, ΛΟΑΤΚΙ+» κ.λπ. φεστιβάλ, εάν είναι προς τ’ αριστερά ή για να αναλάβουν πρωτοβουλίες για την «οικογένεια, τη μητρότητα και την εγκυμοσύνη», εάν είναι προς τα δεξιά.
Τι βαρετός, προβλέψιμος και άδικος κόσμος; Θέλουμε γυναίκες ψηλά στην επιχειρηματικότητα, στις ένοπλες δυνάμεις, στα πολιτιστικά πράγματα και στην καλλιτεχνική πρωτοπορία. Με τον ίδιο τρόπο θα θέλαμε γυναίκες στην πολιτική που ν’ ασχολούνται με τα πάντα, όχι με την τιμή της πάνας και του μητρικού γάλακτος – σόρι. Στις εκλογές του 2023 αναδείχθηκαν στη Βουλή 66 γυναίκες. Στην κυβέρνηση οι γυναίκες υπουργοί μετριούνται στα δάχτυλα. Στις πολιτικές εκδηλώσεις των κομμάτων της χώρας, ανεξάρτητα απ’ το εάν είναι συντηρητικά ή προοδευτικά, συναντάμε συχνά την εξής εικόνα: οι γυναίκες στα οργανωτικά μετόπισθεν, οι άνδρες μπροστά, στο μέτωπο της φλυαρίας και της διασύνδεσης.
Δεν μπορώ να εκφράσω επαρκώς την απογοήτευσή μου από την κατάσταση των λεγόμενων προοδευτικών κομμάτων της χώρας. Από το στόμα τους βγαίνει όλη η πρόσφατη φεμινιστική θεωρία. Στην πράξη, όμως, πώς προωθούν, αναδεικνύουν και εκλέγουν γυναίκες; Δεν το κάνουν. Αρκετές προοδευτικές (ίσως εισαγωγικά εδώ;) μαζώξεις είναι αγέλες ανδρών με άποψη. Στελέχη έχουν όλα τα κόμματα, απ’ όλα τα φύλα, αλλά μάλλον κάτι πάει πάρα πολύ λάθος στον σωλήνα ανάδειξης προσώπων.
Ετσι, παρατηρήστε αυτές τις μέρες τα κόμματα και τις παραφυάδες τους στην κοπή πίτας ή στην εορταστική εκδήλωση. Δείτε ποιοι βγαίνουν μπροστά. Φυσικά, μπορεί να μη θέλουν να συμμετάσχουν γυναίκες. Αλλά κι αυτό είναι εκδήλωση της παταγώδους αποτυχίας των κομμάτων να τις προσελκύσουν. Ακόμη κι αν προκύπτει σχεδόν μηχανικά, σχετίζεται με την ικανότητα των προκαταλήψεων ν’ αναπαράγουν τον εαυτό τους, εάν δεν ξεριζωθούν.
Επιτυχημένες γυναίκες με ταλέντα και δεξιότητες υπάρχουν αμέτρητες στην Ελλάδα σε όλους τους τομείς. Οπως και οι άνδρες συνάδελφοί τους, έχουν κάθε είδους πολιτικές απόψεις και ιδεολογίες – αλλά δεν θα τις μάθετε. Τα κόμματα αδυνατούν να τις εντοπίσουν, να τις εκπαιδεύσουν και τελικά να τις αναδείξουν. Ισως εάν οι συνεδριάσεις, οι εκδηλώσεις και οι εκστρατείες των κομμάτων δεν έμοιαζαν με ανδρικό καφενέ στα χωριά, περισσότερες να ενδιαφέρονταν και σταδιακά να έφταναν ψηλότερα, εφόσον, φυσικά, δεν θα τους έβαζαν τρικλοποδιές, δεν θα τις υποτιμούσαν και δεν θα τις έσπρωχναν στα μετόπισθεν.
Οι μηχανισμοί των κομμάτων φαίνεται να είναι υπερβολικά θετικά διακείμενοι προς τα στελέχη που είναι άνδρες και τα κόμματα φαίνεται να αδυνατούν να φανταστούν μια πολιτική ζωή αλλιώς, με περισσότερη ανοιχτότητα και υγιέστερη συμμετοχή στη δημοκρατία. Γιατί, έως πότε και με τι μακροπρόθεσμες συνέπειες;
