Το κεντρικό ερώτημα ήταν αν ο πρωθυπουργός δοκιμάζει τις αντοχές της «βαθιάς» Ν.Δ., με το ύφος του συλλυπητηρίου μηνύματός του για τον Κώστα Σημίτη και την απόφασή του να εκφωνήσει και ο ίδιος επικήδειο. Το ερώτημα αυτό υπέστη δημιουργικό εξοστρακισμό από την παρέμβαση του Αδώνιδος Γεωργιάδη κατά της Λατινοπούλου. Ο υπουργός Υγείας βρήκε «φρικώδη» τη δήλωση της ευρωβουλεύτριας ότι «εθνικό πένθος έπρεπε να κηρύξουν οι Τούρκοι» για τον πρώην πρωθυπουργό. Αν και ενδο-δεξιάς στόχευσης, η βολή του έτυχε και της έγκρισης της Αννας Διαμαντοπούλου, που έδωσε σημιτικά εύσημα στον Γεωργιάδη επειδή (sic) «καταχέριασε» τη Λατινοπούλου. Η διατύπωση με φεμινιστικά κριτήρια δεν ήταν και πολύ εκσυγχρονιστική. Ηταν όμως ενδεικτική της ικανότητας του Γεωργιάδη να αντιμετωπίζει δραστικά φωνές του ακροδεξιού χώρου. Τους καταλαβαίνει. Γι’ αυτό τους «καταχεριάζει».
Επι-δέξια χέρια
37" χρόνος ανάγνωσης

