Εχει τη μεταφορική σημασία του το γεγονός, πέρα από τη σοβαρότητά του για την Αττική και τη ζωή των κατοίκων της. Το βράδυ των Χριστουγέννων πλημμύρισε με νερό της βροχής αλλά και λύματα από το αποχετευτικό δίκτυο το οδόστρωμα στη λεωφόρο Ποσειδώνος στο ύψος του Αλίμου.
Η ελληνική Ριβιέρα πνιγμένη στα λύματα. Προνομιακά διαμερίσματα, πανάκριβα και πολυτελή κτίρια, που έχουν καταφύγει σε παράνομες συνδέσεις. «Σύμφωνα με εκτιμήσεις της ΕΥΔΑΠ, υπάρχουν 7.000 ακίνητα στην περιοχή που έχουν κάνει παράνομη διοχέτευση ομβρίων στην αποχέτευση. Το πρόβλημα διογκώνεται υπέρμετρα στις έντονες βροχοπτώσεις», σημειώνει η εταιρεία. Η πλημμύρα προκλήθηκε από υπερχείλιση του αγωγού αποχέτευσης. Η πίεση του νερού εκτόξευσε το καπάκι του αγωγού.
Οι παράνομες συνδέσεις, όπως μας πληροφόρησε ο αρμόδιος υπουργός Περιβάλλοντος, ξεκίνησαν τη δεκαετία του 1970-1980, όταν κατασκευάστηκαν τα κτίρια. Σε μετωπική σύγκρουση λοιπόν, και πάλι, με την Ελλάδα της αρπαχτής: οικοδομές χωρίς υποδομές. Και κατ’ επέκτασιν, ολόκληρες περιοχές, πόλεις. Τις πταίει για τις παρανομίες; Το οικείο «κουβάρι» ξετυλίγεται, με το ίδιο αποτέλεσμα διαρκώς: οι ευθύνες μετακυλίονται μέχρις εξαντλήσεως των αποθεμάτων υπομονής ή, απλώς, εξαφανίσεώς τους. Το τίμημα, σε αυτήν την περίπτωση, είναι ότι πρέπει να συμβιώσουμε με τα απόβλητά μας.
Εκτός από την κυριολεξία, υπάρχει και ο συμβολισμός. Απ’ έξω κούκλα, υπογείως πανούκλα. Ξεγελάει η εικόνα; Ολο και λιγότερο, αλλά παραμένει η ταχύτερη «λύση». Το έργο ολοκληρώνεται κάποια στιγμή – γιατί πώς να μπλέκει κανείς σε σύνθετες και δαπανηρές εργασίες και διαπραγματεύσεις που στοιχίζουν και χρόνο και χρήμα. Ταυτόχρονα όμως με την παράδοση, υπογράφεται και η ημερομηνία λήξης. Αόρατη, στην αρχή. Σε μια ασυνήθιστη νεροποντή, έρχεται στην επιφάνεια και αυτό που έως τότε γνώριζαν μόνο οι άμεσα εμπλεκόμενοι, συμφωνώντας σε μια άτυπη, επιβιωτική ομερτά. Συμβάλλουν επίσης, η φθορά του χρόνου, η συγγνωστή ή ασύγγνωστη αδιαφορία των αρμοδίων, η ανεπάρκεια των δικτύων λόγω αύξησης του πληθυσμού.
Για να καθησυχάσουμε, όμως, μάς υπόσχονται ότι βρίσκεται σε εξέλιξη η μελέτη για την κατασκευή –προσεχώς– νέου «ανακουφιστικού αγωγού» στην περιοχή. Εως τότε μπορούμε να κρατάμε τη μύτη μας και να πλένουμε με προσοχή τα μέλη του σώματος που έρχονται σε επαφή με τα λύματα.
